АБЁРАЦ м. поле. Аберац ніколі не гараўся, бо там нізко, кусты растуцъ (інф.). Гічыцы Ягл. АБ0РА ж. поле. Абора — гэта вялікі каровячы хлеў (інф.). Ятвезь Квас. АБОРАК м. поле. Упадзіна, лагчынка была на полі, яна ніколі не засявалася, хмызъняк там рос (інф.). Быч Стайк.; лес. Волька Вольк., Магіліцы Вольк. АБР0СЛАЕ н. урочышча. Малая Гадь Вядск. вол. (Пісц. кн. Пін. ст., 1561-1566 гг.; 166-167). АБР0ЎСКА ж. урочышча, ніўка. Малая Гадь Вядск. вол. (Пісц. кн. Пін. i Клец. княст., 1554 г., 154). АБР0ЎСКАЯ ПУШЧА ж. вялікі лес. Вялікая Гаць Вядск. вол' (Пісц. кн. Пін. ст., 1561—1566 гг., 144—145). АБРЬІЎ м. месца на возеры Вулькаўскае. Вулька-Целяханская Целях. АГАР0Д м. поле. Заполле Кос.; поле. Прысядзібны ўчастак (інф.). Прыбарава Быц. АГАР0ДНАЯ ж. вуліца, частка вёскі. Грыўда Міл. АГАР0ДЫ мн. участак зямлі. Альшаніца Квас.; поле. Там даўней гаралі nad капусту, грады былі (інф.). Дабрынёва Даман. АГНЯНЫЯ мн. паша. Падстарынь Падст. АДАСЁЎ БРОД м. паніжэнне на лясной дарозе. Бялавічы Кос. АДАТКІ м н. паша. Быч Стайк. АДЗІН0КА ж. сенажаць. Коланск Амяльн. АДК0ЛАНА ж. месца на рэчцы Грыўда. Юкавічы Стайк. АД0ЛЕВО н. найменне віру на рацэ Фядоска. Бялавічы Кос
Дадатковыя словы
пўшча
13 👁