З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

НАГДО'ВЯ прысл. Пазаўчора. Віця прыслаў пісьмо нагдовя. НАДАБРА'ЦЬ зак. Адняць (лішняе). Надбяры мукі з вядра, а то сыпляцца. НАДЗЯВА'ЦЬ незак. Начыняць, запаўняць сярэдзіну чаго:н. Курыцу надзяваю заўсёды макаронамі. НАГІЯХСУТУ прысл. Пеша, пешшу. Напяхоту з Любча ішла ўсю дарогу. НАРАВГЦЬ незак. Уступаць каму-н. ва ўсім. Hapoвіць зяцю так, што аш брытко пазіраць. НАРЭ'ШЦЯ прысл. Апошнім, пазней за інілых. Сусет заўсёды нарэшця прыходзіць, бо далёка ісьці. НЕДАЛЯГА'ЦЬ незак. Адчуваць немач, слабасць пры хваробе. НЕУМАВЕ'РНЫ прым. Які не верыць, не спагадае. НІВА'ДЗІЦЬ. Так табе ł трэба. Нівадзіць, нятрэба было лезьці, а цяпер ня плач. НІТДЫ прысл. Ніколі. Жыцё пражыла, a нііды ў горадзя ня была. НІ'ЧАЛЬНІЦА ж. Прыстасаванне з нітак, цераз якія працягваюць ніткі асновы пасля прысуквання. НІЯ'КАВА прысл. Няёмка, нязручна, сорамна. Неяк ніякава, што ня дала бёрда сусетцы. НЯХО'РАША прысл. Брыдка. Няхораша сукенка пашыта. ПАДЦУКРАВА'ЦЬ зак. Падвучыць каго-н. зрабіць што-н. дрэннае. Пашла, падцукраеала сусетку, кап ceaрылісь з залоўкаю. ПАДЯЛДЫ'КНУЦЬ зак. Падкусіць, кпіну пусціць. Ня хочу бачыць такую добрую, заўсёды пад'ялдыкня мужыком, што піць любіць. ПАЛО'ЙКА ж. Дзесяць жмень лёну. Пяць палояк лёну натрапала. ПАНЦА'К м. Ячныя крупы i каша з іх. Панцаку паўмяшка зрабіла у млыня. ПАРЭБ'Е н. зборн. Рэбры ў кошыку. Вечарам кошык аснаваў, парэб'е заплёў, a раніцай каля кароў кончыў. ПА-САБЕ' прысл. Па адным, паасобку. Яны [мужык з жонкаю] ніколі разам ня ходзяць у госьці, заўсёды пасабе — то яна, то ён, бо дзіця малоя. На фэст едуць пасабе, суседзяў ня клічуць. ПА'СЫНКД ж, Адростак; пасынак. Пасынка алірасу прынялась