З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

выйдзе з любога становішча; тое ж мъхамэт м. зневаж., мъхамэцша м. i ж. узмацн. Пераноснае: выжла м. i ж. асудж.— чалавек, які выйдзе з любога становішча (прамое — паляўнічы caбака). Гультай, нядбальнік ГУЛЬТА'Й м. (гультайка ж.) асудж.— гультай; тое ж гульташа м. i ж. узмацн., лодър м. асудж.; лантрух м. зневаж.— вялікі гультай; тое ж лантруга м. i ж. узмацн., льміна м. i ж. груб., завьлінь м. груб, ліжабок м. асудж.; дърмаёт м. (дърмаётка ж.) зневаж.— чалавек, які сам не працуе, гультайнічае, а жыве за кошт іншых; тое ж дърмаёдзша м. i ж. узмацн.; нідбайла м. i ж. асудж.— нядбалы чалавек; тое ж нідбаіла м. i ж. асудж.; гуляка м. i ж. асудж.— чалавек, які не працуе фізічна, гуляе, забаўляецца. Пераносныя: падла м. i ж. груб.— вялікі гультай (прамое — падла, мярцвячына); тое ж падліна м. i ж. узмацн., падлюк м. груб., паббиня м. i ж. груб, (прамое — доўоня), пабоіна м. i ж. узмацн. Н яўмелы, неакуратны ў рабоце, ні да чаго не прыдатны НЯУМЕ'КА м. І ж. асудж.— няўмелая асоба; нідалэнга м. i ж. асудж.— недалужны чалавек; дундук м. груб,— ні да чаго не здольны (звычайна стары); плёха м. i ж. асудж.— няўмелая, няспрытная i неахайная ў рабоце асоба; тое ж плёхъла м. i ж. узмацн., плёxъукa м. i ж. асудж., пёцкъль м. асудж., пёцкъла м. i ж. асудж., пэцкъль м. асудж., пэцкъла м. i ж. асудж., хлёпа м. i ж. асудж., хлёпъла м. i ж. узмацн.', бурзола м. i ж. асудж.— неакуратная пры ядзе i ў рабоце асоба; къвярзёнь м. асудж.— зусім няўмелы i неахайны; тое ж къв1рза м. i ж. асудж., пыкъла м i ж., пыкла м. i ж. асудж., пъркач м. (пъркачка ж.) асудж., поркъла м. i ж. асудж., пъртач м. (пъртачка ж.) асудж.-, бъибас м. асудж.—ўвялікі хлопец, які нічога не ўмее рабіць; тое ж бэйоъс м. асудж., бъибасіна м. І ж. узмацн:, дзюзна ж. зневаж.— вялікая дзяўчына, але ні да чаго не здольная, няўмелая; тое ж дзявуля ж. зневаж. Пераносныя: глінамёс м. асудж.—■ няўмелы, няўдалы муляр (прамое — чалавек, які мяшае гліну); скръпач