КАПСАНІ'ТЫ незик. Марнавацца, драхлець. КАРБЫ' mh. 1. Знакі на рогах у каровы. 2. Зарубкі на бірках. КВЫТА'СТЫЙ прым. Квяцісты. Квытастэ платте, такыі дрібны квыточкы. КІ'ХА ж. Камера (ад кола веласіпеда, машыны). КЛЕКОТА'ТЫ незак. Клекатаць (пра бусла). КЛЁКОТІ'ТЫ незак. метаф. спрошч. Рагатаць. КЛІМБ м. Кіёчак для звязвання снапоў.' КЛУ'ТЧЫК м. 1. Адзін кіёчак (чатырохкантовы, з галоўкамі на канцах) у клэшні ніта. 2. Кіёчак у вале ткацкага станка, за які прымацоўваецца пража ці палатно. КЛЫК м. Глыток. КЛЫКА'ТЫ незак. Глытаць. КЛЭ'ШНЯ ж. Адна доля нітоў. В нытовы дьві, штыри, чясом шысьць клэшэнь. КЛЮ'ЧКА ж. 1. Кій, загнуты на адным канды, кульбака. 2. Крук для выдягвання сена, віцця вяровак. 3. Прыстасаванне ў ткацкім станку для рэгулявання павароту i ўмадавання вала, на які навіты ніткі. КНЫТА ж. Кнігаўка. КОЛО'ХАТЫ незак. спрошч. Пужаць. Буду куры колохаты, а то вжэ грятку грыбуть. КОЛО'ХНУТЬІ зак. спрошч. Пужнуць. Так іх колохнула, тыі куры. КО'ЛЬПАТЫСЬ незак. спрошч. Вельмі марудна paбіць. Коб эскаватором, то раз зачыпыв, дай выкопав бы гэту яму, а то кольпайсь. КОНЦЯ-МІ'РЫ НЫМА'. Канца-краю няма. Дошч паршчыть, шо конця-міры ныма. КОПНЯ'К м. спрошч. Капа сена. КОРЧ м. Р. адз. корчя. Куст. Корч чырымшыны пырыд гокном посадив. Корч лозы. Сім корчів помыдорув. КОРЧІ' мн. Невялікі гай з перавагай вольхі. КОРЧЯ'К м. Кусцік (аб дрэвавых раслінах). КОРЧЯКЬІ' мн. Хмызняк (на пні). По гэтой бык дороги корчі, такая стрыйна гольшына, а по той бык — корчякы: то гольховы, то по бырэзыны тычыть, то по хвоінцы, то дэ корушынына. КОТЁЛКЫ' мн. Прыстасаванне ў ткацкім станку, на якім трымаецца ніт: дзве дошчачкі з выразамі, у выразах колды
Дадатковыя словы
капсаніты, квытастый, клекотаты, клутчык, клыкаты, клэшня, ключка, клёкотіты, колохнутьі, кольпатысь, копняк, кіха, незйк
2 👁