ВХВА'ТКА ж. Манера рухадь делам, галоўным чынам рукамі. В Пытруся вся вхватка батьковська, як дэшо робыть, то рыхтык табы батько ёго. ВЫ'ЗЫРКА ж. Вышка, маяк. ВЫНОВА'ЕЦЬ м. Р. адз. выновайця. Віноўнік. Шукалы выновайця, выноватого, хто грошы вкрав. ВЫ'ПЛЮНУТЫ ДУ'ШУ. Памерці, сканаць ад перанапружання, ад цяжкай працы. То я душу выплюну, як так робытыму. Параўн. серб.-харв. дыял. плиднут(и) — сканаць, памерці, прапасці, аддаць душу4. ВЫЧОРНЫ'К м. Удзельнік вечарынкі. ВЫЧОРНЫ'ЦЯ ж. Удзельніца вечарынкі. ВЭ'ДЛУК прысл. У параўнанні. Вэдлук літюшного року тыпэр намного тыплій. ВЭ'РА ж. узмацн. Разява. ГАСА'ТЫ незак. Гойсаць, бегаць. ГА'ЯТЫ незак. Марнаваць (час). ГЛЕВА'ЗЫТЫ незак. Няўмела жаваць, слініць. ГЛУ'МНЫИ прым. У выразе ны глумный — абы-што. Вася хлопэць ны глумный. ГО? часц. Што? Г а? Петя.— Го? ГОТЭР м. Жарабец. ГО'КО н. 1. Вока. 2. Адтуліна ў жорнавым камені, куды сыплюць зярняты. Ны сып много в гоко, то й лёкш молоты, Ŭ ЛІПШ молотымыцьця. ГОМЗРТЫ незак. Бурчаць, надакучваць заўвагамі; мармытаць сабе пад нос. ГО'НДЭ i ГО'НДЫДЭ прысл. Вось тут. ГОНЁ, ГОНЁДЭ, ГОНЁДЫДЭ i ГОНЁДЫКА прысл. Вось тут. ГО'НОБУ НЫ ДАВА'ТЫ. Не даваць пакою, страшэнна надакучаць, бесперапынна прыставаць. Воны мыні гонобу ны дають. ГОСТРГИ м. Р. адз. гострыя. Вастрыё. Гострій е в сокіры, в ножёвы, в голцы. ГО'СЭНЬ ж. Восень. У выразах: спываты госэнь — спяваць абрадавыя песні асенняга цыклу; трубіты госэнь — трубіць у трубы на дзень св. Іллі, абвяшчаючы пачатак восені. ГОТЕ i ГО'Тё прысл. Вось тут. 4 Др а г о л у б Пе т р о в и ч. Речник уз книгу песама мати)'е Бейковийа, стар
Дадатковыя словы
вызырка, выноваець, выплюнуты, вычорнык, вычорныця, вэра, гасаты, гаяты, гблцы, гбсэнь, глевазыты, глумныи, гондыдэ, гондэ, гостргй, готё, даваты, кн>игу, пытрўся
3 👁