З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
ПАЛАВЬГ прым. У выразе палавы кут. Кут хаты, дзе стаяць ложкі ці зроблен пол. C палавого кута вымеці хоць рас добра. Тан. ПАЛАКАТЦЬ незак. Паласкаць. Трэбо белье папалакаць. B. ПАЛО'Й м. Верхаводка, вада на лёдзе ў час адлігі. Па раццэ пашоў палой. Сем. ПАМО'СТ м. Падлога. Ены мыюць памост. Сем. ПА'СА ж. Плыт з некалькіх звенняў, клейн. Клейны зьвязваюцца ў пасы. Смал. ПА'СКАЛАК м. Палена, кол, кавалак дрэва. Паскалак вазьмі ды пагані сабаку. Сем. ПАСО'БІЦЬ зак. Дапамагчы. Пасоп мне трохо. Бял. Ты ш ему пасабляеш. Смал. ПАТПЕСО'ЧНІК м. Верхние бервяно ў хаце, якое кладзецца па бальках. Ужэ патпесочнікі палажылі. B. ПАТХАДЗЯ'. Падобны да чаго-н., пахожы на што-н. Выгорыч патхадзя на ўюна. Сем. ПАУПРЬГЦА ж. Металічная пласцінка на верхнім камені жорнаў, якая адзяваецца на шпянёк, замацаваны ў цэнтры ніжняга каменя жорнаў. Тан., B. ПАЧЫ'НАК м. Верацяно з ніткамі. Пачынак на печ палажы, а мне падай верацяно. Пачынак — вето поўно напрадзенае верацено. Стар. ПАШНЯ' ж. Збожжа. Засекі поўные пашні. Чапл. Пашнею заняў усе посьцілкі. Бял. ПАШЧО'ПКА ж. Дрывотня. Я на пашчопцы сакеру кінуў. Жывагл. ПІЛІТДБ незак. Пілаваць. Піліцьму дрова вечарам. Сем. Напіліў дроў трохо. Сем. ПГШЧЫКІ мн. Кончыкі пальцаў рук. У пішчыкі коле, так рукі пакалелі. В. ПЛАУ м. Бераг, падмыты вадой. Плаў паўз рэчку, вада пад ім, а ён вісіць. Сем. ПЛІС м. Шырокая стужка, лента. Куравая спадніца с плісам. Сем. ПЛСУСКУНІ мн. Маніцы. Плоскуні выбіраюць раней. В. ПЛЯ'ГА ж. У выразе пляга яго ведае. Ліха яго ведае. Сем. ПО'ЖАР м. Пажар. Велікі пожар быў. В: Ат пожару ні ўцечэш, як ад ваўкоў. Жывагл. ПОЛ м. Палок. Выкінам пол i ложак паставім. Тан
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кўравая, пасобіць, пашчопка
11 👁
 ◀  / 353  ▶