СПОФКА ж. Спрэчка. Разговор да спорка, да бувае, шчо б'юцца у іх. Луткі. СПОФНО прысл. Спорна. Спешно, спорно шоб сновалосо i на уток оставалосо (пажаданне). Пагост, Спорно дождж пошоў. Аздамічы. СПОФНЫ прым. 1. Умяшчальны. Спорная дзежка, беру i беру сало, а воно на одном месці. Луткі. 2. Хуткі i выніковы. Спорна робота, здаецца помаленьку, а много. Луткі. Спорны дождж — густы. Там жа. 3. Спрэчны. Спорны, за ёгб спорылі, за тэ порося, не будзе добрэ воно. Луткі. СПОРОХНЕ'ЦЬ зак. Струхлець. Ек у земле лежаць будзе, то спорохнее. Запясочча. СПОФЦЩЦА зак. 1. Сапсавацца. Нечым у вас тухлым пахне, мо мясо спорцілосо. Азяраны. 2 перан. Скалечыцца. Бояўса тато, коб я як не спорціўса руж'ём. Мачуль. СПОФЫЦЬ незак. Спрачацца. Давай спорыць не будом. Бярэжцы. СПОСЦГГНУЦЬ зак. Прыключыцца. Гэты год мене спосцігла хвороба. Хотамель. СПОТА'КАЦЬ зак. Зладкаваць, зрабіць. Дзецям спотакала валёночкі, а сама у лапцех. Запясочча. СПОТЫКНУ'ЦЦА зак. Спатыкнуцца, збіцца з рытму. Колі спотыкнется, бувае, два раз кінеш (пра сяўбу). Цераблічы. СПОТЬГЛЕЦЬ зак. Струхлець. Була Еўга спевуха, да нема, спотылела ужэ там. Пагост. СПОТЫ'ЧКА ж. Сутычка. Малі большую спотычку парцізаны i немцы у Букчэ. Хотамель. СПО'ХАПУ прысл. Похапкам. Аздамічы. СПО'ЦЩЦА зак. Абліцца потам. Ты споцісса, стомісса, то пчола i кусае. Цераблічы. СПРА'ВА ж. Справа. Шо то у мене голдуная справа, шоб седзець! Старажоўцы. СПРАВА' ж. Уборы, адзенне. Дзеуцы справы багато трэба. Аздамічы. СПРАВЕДЛИВО прысл. Праўдзіва. Товар справедліво по-хотомёльску называюць коровы. Хотамель. СПРАВЕДЛІ'ВУ прым. 1. Справядлівы. Аздамічы. 2. Праўдзівы, сапраўдны. Сюда можно чаю укінуць грузінского i будзе справедлівы чай. В. Малешава. СПРА'ВЩЬ зак. 1. Спагнаць. Як ты справіш с п'яні