сковороду да росплувецца хай. Запясочча. Там усе попоўшчына, ек оком скінуць. Дварэц. Одзін год воўк ухопіў поросятко, скінуў на спіну i попёр. Пагост. 3 перан. Зварыць. СкЫу шо-небудзь собе, дай жыву. Хачэнь. СКШЕ'ЦЬ зак. метаф. Прапасці. Шчоб вона скіпела з гэтою мекіною! Дварэц. Хай вон скіпіць, гэты дождж! Хачэнь. Шчоб вона скіпела, така пекуча цыбуля. Луткі. СКДСА'ЦЬ незак. Скісаць. Скісаць у печ молоко ставім. Пагост. СКІ'СНУЦЬ зак. Скіснуць. Шоб не скісло молокоf то трэба суха посудзіна. В. Малешава. СКІТА'ЦЦА незак. Блукаць, бадзяцца. Цалу жысць скітаўса. Аздамічы. Скіталіся людзі ў войну. Сямігосцічы. СКЛАД м. 1. Склад (памяшканне). 3 гумен склад зробілі. Дварэц. 2. Склад (пра ворыва). Оруць на склад. Запясочча. СКЛАДА'НЫ прым. Складзены. По дзве жменькі да петнаццаць раз, то гэто складаны дзесяток цертого лну. Дварэц. СКЛАДА'ЦЬ незак. Складаць. Складае ў ворохf коб болыи месца було. В. Малешава. Грэбці сено не варт, складаць копу не варт, а піць варт. М. Малешава. 2. Адзяваць. Складаем плацье. Луткі. 3. Ускладаць. На бусько складаеш віну, шчо ціплета похапаў, мо так дзе загубілосо. Луткі. 4. Ствараць. Як жыль, так i песні складалі. Сямігосцічы. СКЛА'ДКА ж. Складчына. Складку складаюць, коня купляюць. Мачуль. СКЛА'ДКІ мн. Д С к л а д к і с к л а д а ц ь. Paбіць запасы. Нашчо старой бабі складкі складаць. M. Малешава. СКЛАДНО' прысл. Складна. Коб складно було, то кажуць: прыдзе верогч — на плечы кожуха торбіч (прымаўка). Верасніца. СКЛАДОУШЧЫ'К м. Кладаўшчык. Вона була складоўшчыком на складзі. М. Малешава. СКЛА'ДОЧКА ж. Скарбонка. У его е такая пушэчка, то ўсе ў свою эту складочку складае грошы. Кароцічы. СКЛА'СЦІ зак. 1. Скласці. Му згрэбалі, а воны пошлі склалі тэ сено ў стожок. М. Малешава. 2. Перакласці. Сам похаджаў рэжоўку, а на мене склаў, ну й зараза! Пагост. 3. Адзець, надзець. Шапку чому не
Дадатковыя словы
бўсько, вербгч, пўшэчка, скдсаць, складка, складоушчык, складочка, скшець, скітацца
5 👁