Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 425  ▶ 
пясочча. Памянш. c i н i ц к a. Зімою ў селе сініцка. Цераблічы. СІНЬ м. Малы шчупак. Запясочча. СЕНЬКА ж. Валошка. 3 сінькі веночок. Пагост. СІНЮХА' ж. Сіваваронка. Найшоў кубло сінюхі c сінімі яйцамі. Сямігосцічы. Сінюха яйца несе сініе. Альпень. СІНЮ'ХІ мн. Від ажын. E ожыны, a e сінюхі кіслые. Боны сініе c каменчыкамі. Сямігосцічы. СІНЯ'К м. Сіняк. Сіняк, ек головешка. Сямурадцы. Посаджаў сінякі на цело. Цераблічы. СІНЯ'УКА ж. Малы шчупак. E пезкозоб, e ерш, е судак, е сіняўка. Дварэц. СГПАЛКА ж. Жанчына, якая гаворыць сіплым голасам. Онё сіпалка пойшла. Вона ек говорыць, то сіпіць. Верасніца. Сіпалка от сварок вечных. Пагост. СЕПАЦЬ незак. Сіпець. Селезень голосу не мае, так одно cinae. Луткі. СІПЕ'ЦЬ незак. перан. Рассыпацца, раскісаць. От снег ужэ сіпіць, весна. Аздамічы. СЕПЛО прысл. Сіплым голасам. Сіпло говорыць, простыў да огаз. Аздамічы. Вуспеваў голос да сіпло говорыць. Пагост. СЕПНУЦЬ незак. Сіпнуць. Ногі померзнуць, то i cinну. Бярэжцы. СРПО прысл. Сіплым голасам. Зусім cino говорыў од тое воды холодное. М. Малешава. СІПОЦЕ'ЦЬ незак. Шумець, пеніцца (аб страве пры закісанні). Ужэ сіпоціць той борш на столе. М, Малешава. СЕПЫ прым. Сіплы. Бона навек cina. Бярэжцы. CIPO'CTBO н. Сіроцтва. Собака чуствуе сіроство. М. Малешава. CIPOTA' м. i ж. Сірата. Буў такі хлопец, годоваўса сіротою, ні було нікого ў ёго. В. Малешава. Шкодуюць, шо целя остолосо сіротою. Запясочча. Сіроце доварыцца ў жывоце (прымаўка). В. Малешава. Сіроце жэніцца, то i ноч мала (прымаўка). M. Малешава. А К р у г л а c i p о т а. Без бацькоў. Узяў жонку, а вона кругла ciрота, нема нікого. Дварэц. Кругла сірота: ні собакі, ні кота (прымаўка). Старажоўцы. С і р р ты по ўс т а в а л i. Пра вялікі страх. В. Малешава. СІРОЦЕНА м. i ж. экспр. Toe ж. Сіроціна, i трэ було
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

cipoctbo, говбрыць, сіняука, сіпоцець
1 👁
 ◀  / 425  ▶