які вурос. Дварэц. Шчавер зарэ у огородзі сёём. Старажоўцы. Шчавей. Тураў. Л С в б й с к і (дзікі, люцкі) шч а в е р. Шчаўе. Сямурадцы. К о н ь с к і шч а в е р. Конскае шчаўе. Шчавер коньскі e, его не едзяць. Старажоўцы. В е р а б ' ёў, в о р о б ё й к о ў шчавер. Палявое шчаўе. E свойскі шчавер, коньскі шчавер, а на полі -— вераб'ёў. Бярэжцы. З а й ч ы к о ў шч а в е р. Кдсліца. Зайчыкоў шчавер той дробненькі, трохі кісленькі. Сямурадцы. ШЧАВЕРОВА'ЦЬ незак. Рваць шчаўе. My наклалі курддыму, a самі пошлі шчавероваць. Верасніца. ШЧАВГЦЦА зак. Раздавіцца. Шчавіліса помідоры ў торбі. Пагост. ШЧАВГЦЬ зак. Здавіць. Набриклі ціцкё, то ŭ трэбо шчавіць. Аздамічы. ШЧАВУ' прым. Кіславаты. Шчавэ молоко, ёгд не можно есці. Рубель. ШЧАДЗГЦЬ незак. Ашчаджаць. Вон шчадзіць, не роскідае абы-як. Луткі. ШЧАСЛГВІЦЦА незак. Шчаслівіцца. Дзед на сусі поймаў бы, ему шчаслівіцца рыба. Цераблічы. ШЧАСЛГВО прысл. Шчасліва. Шчаслівое пуцё! Пагост. Памянш. ш ч а с л і в е н ь к о. Пагост. ШЧАСЛГВУ прым. Шчаслівы. Як на веселье дождж ідзе, то будзе шчасліва молода (павер'е). Старажоўцы. Хто багаты, то шчасліву. Там жа. ШЧА'СНЫ прым. Toe ж. Не родзіса красны, да poдзіса шчасны (прымаўка). Сямурадцы. ШЧА'СЦЕ н. Шчасце. Без шчасця i ў грыбі не йдзіf (прымаўка). Сямурадцы. Нема шчасця ў лёцях, не будзе ёгд ў дзёцях (прыказка). Там жа. Як шчасце носілі, то я спала, а як красоту носілі, то я ўстала (прымаўка).Д 3 о г н я н о г о да ў п о л о м ' янэ шчасце. Пра бяздолле. Плохё ў ее шчасце. Пошла замуж, да пожыла з год, да чоловек умер. 3 огняного да ў полом янэ попала. М. Малешава. ШЧАСЦЕЦЬ незак. Шчасціць. Шчасціць ёй на зяцёў. Пагост. ШЧОВЕ'К прысл. Спрадвеку. Наш род шчовек тут жыве. Пагост. ШЧОВЕ'СНУ прысл. Кожную вясну. Бывав там шчовесну у госцях. Аздамічы
Дадатковыя словы
верабёў, кбньскі, набрйклі, павере, сўсі
2 👁