Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

пясочча. Б'юцца шпакі з вороб'ямі з-за шпакоўні. Пагост. ШПА'ЛА ж. Шпала. Чэсалі шпалы дубовые. Аздамічы. ШПАР м. Утора, прарэз у палатняным навоі. Kapoцічы. Лінія стыку дошак у падлозе. Запясочча. Памянш. ш п a p ы к. Запясочча. ШПАФА ж. А 3 a й д i ў ш п a p ы (ш п a p). Закалоць ад холаду (пра рукі, ногі). Як зайшлі ногі ў mnaры, не можно вутрывац. Запясочча. Прала я ў полонцы да здубелі палцы, у шпар зайшлі. Пагост. Ш п a p ы з а й д у ць ( з а х о д з я ц ь), ш п а р а з а х о д з і ць (з a й д з e). Пра паколванне ў пальцах рук i ног ад холаду. Шпары зайдуць у рукі, не знает, дзе дзецца, шо робіць. Верасніца. Шпары заходзяць от морозу. М. Малешава. ШПАРКІ' прым. Шпаркі. Конь шпаркі. Любавічы. ШПАФКО прысл. Шпарка. Бежыць шпарко дзед, а коліся вон церэз куста перэскочыў i конем не догналі. Луткі. Дзеркач не летав, а шпарко бегае. Хотамель. ШПАРО'УНІК м. Адборнік. Аздамічы. ШПЕК ли Дзіцячая гульня. Аздамічы. ШПЕ'НІК, ШПЕНЁК м. Хвосцік у гарбузе. Одбіўса шпенік у горбузё. Цераблічы. Шпенёк. Буразі. ШПЕ'НТРЫ мн. Дзіцячыя штаны (тыпу камбінезона). Запясочча. ШПЕНЬ м. Шпень. Шпень подымав попрыцу у жорнах. Хотамель. На шпень накладваецца цылка. Сямігосцічы. Памянш. ш п ё н ь ч ы к. Чорны горошок коле, ек шпенъчык. М. Малешава. ШПГГА ж. Піка. Така шпіга той ькол у кабана, шо дзерэво перэсечэ. В. Малешава. ШПІГНЕФ, ШПІГНАФ м. Шкіпінар. Шпігнар дзержалі, хто дзеці годуе, то на сахар покапне дай помоч од глістоў. Луткі. ШПІК м. Клей на слівах, вішнях. Шпік емо, коб забавіцца. Пагост. ШШ'КАР м. Назва гульні, падобнай да рускіх гарадкоў. У шпікора гулялі — колок заб'ём, а на ём чэрэпочэк лежыць, i збіваем. Тураў. ШШЛЬ м. Востры бераг у рацэ, паўвостраў. На шпілю «Ракета» прыстае. Пагост. Рог вуліцы, рагавы дом. На гэтом шпіле, то тут коваль жыў. Чэрнічы. Памянш