Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 425  ▶ 
гечэ. Хачэнь. Вона шмуг, шмуг перэд ім, а вон ек бу не бачыць. M. Малешава. ШМУФГАЛКА ж. Завостраны дубец, на які насаджваецца бульбіна для кідання. На шмургалку картопель — да рэку перэлеціць! Пагост. ШМУРЭ'НЬЕ н. зб. Трэскі, смецце. Кідаеш шмурэнье у печ, воно чуць горыць. В. Малешава. ШМЫТАЦЬ незак. Шмыгаць. От, шмыгаюць пчолы у лёток. Аздамічы. ШМЫГНУ'ЦЬ зак. Шмыгнуць. Она шмыгнула — i шукай у лесе! Хачэнь. ШМЯ'КНУЦЬ незак. Кінуць на зямлю. Ек шмякнуў вобзем, то мо й гілёхты оторваліса. Пагост. ШНАЛЬ м. Вухналь. Запясочча. ШНГПРЫ, ШЛГПРЫ мн. Абчасаныя загатоўкі лесаматэрыялу. Велямічы. Шліпры. Альпень. ШНУР м. Шнур. На сто педзесят шнуроу перэбіраць умёём. Луткі. А У шнур. У адну лінію. Вуж у шнур кладзе яйца. Кароцічы. Памянш. шну р о к. Шнурком прыўязвалі кудзелю. Луткі. ШНУРА'ЦЬ незак. Шнырыць. Кугошнік не робіць, шнуруе по рэцэ, запальвае хванарэ. Дварэц. ШНУРОВА'ЦЬ незак. 1. Хадзіць уздоўж. Вуйдзеш на двор, то воны шнуруюць туды-сюды. Луткі. Шнуроваць по вуліцы од хаты до маці i назад цэлы д зе т будзе. Там жа. 2. Рабіць аснову са шнуроў пры пляценні матаў. Чэрнічы. ШНУРКО'М прысл. Гуськом. Ек шлі хлопцы шнурком i головь не повернулі. В. Малешава. ШНУРСУВУ м. Пілынчык, які стаіць зверху на сталюзе. Запясочча. ШНЬРКАЦЬ незак. Шнырыць. A іх тут расплодзілосо, свіней, я сам бачыў дзве стадзі, такіе здороўцэ, только шныкаюць. Старажоўцы. ШНЫ'ПОРКА, ШНГПОРКА м. i ж. Праныра, пралаза. Ну й шніпорка ў мене малы: нічога од ёго не сховаеш. Пагост. ШНЫ'ПОРЫЦЦА, ШНГПОРЫЦЦА незак. Шнырыць. Нешчо я доўго ў хаце шныпоруса. Дварэц. Да i там вутву i шніпорыліса дзюбамі ў гразе. Хачэнь. I ўсе шніпорыцца, усе лапае по собе, шукае нагана. Луткі. ШНЫТЮРЫЦЬ, ШШТЮРЫЦЬ незак. Тое ж. Мы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кўгошнік, шмякнуць, шнураць, шныпорка, шныпорыцца
5 👁
 ◀  / 425  ▶