Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ЧУТНІНА' ж. экспр. Выдатная чутнасць. Ой, там чутніна, у тым целефоні! Верасніца. ЧУТНО' прысл. Чутна, чуваць. Чутно на усю дзерэўню. Хільчыцы. Одно чутнд, шо нашы ужэ там. Запясочча. Цепер воўкоў не чутно — часом перэходзяць з Вільчы (з-за Прыпяці). M. Малешава. Адчувальна. Зайчыкова цыбуля e на сенокосі, ее пожуй трохі, то i чутнд. Старажоўцы. Памянш. ч у т н юс е н ь к о. Мне ж чутнюсенько, ек спеваюць. Луткі. ЧУТО'К м. Невялікая частачка, кавалачак. Чутка ётого як бу кончыць косщь до обеду. Пагост. ЧУ'ХАНКА ж. Трасца, кароста. Шоб на іх ека чуханка наехала! (праклён). Запясочча. ЧУ'ХАЦЦА незак. Чухацца, часацца. Стане свінья i чухаецца коло колоды. М. Малешава. Корова чухаласа i плот заваліла. Хачэнь. 3 ног до голову зпрышчэў, чухаў са, драўса. Верасніца. Ай, чухаюцца ногі. — Помочы холодной водой, то не будуць чухацца. Сямурадцы. Чухацца трэ об вугол, ек перву гром, то сына не будзе болець (павер'е). Старажоўцы. Шоргацца, качацца. Кобыла пошла чухацца по песку. Аздамічы. ЧУ'ХАЦЬ незак. Чухаць, часаць. Ему свербіць, то вон чу хае. Колісь чухалі коросту. Запясочча. Чу хае п'яты. Бярэжцы. Церці. Коб поздороўкацца, то вон око чухае (быццам не бачыць ці не ведае). Хачэнь. ЧУ'ХМАС м. Кароткая палачка, якой разграбаюць жар у агні. Подай чухмаса, да я чухмасом жар одгорну. Мачуль. ЧУХМОФЫЦЦА незак. Часацца, чухацца. Кдлісь чухморіліса от вошы. Хотамель. Уставай да чухморса од того жаберу. Старажоўцы. ЧУ'ХНУЦЦА зак. экспр. Прапасці, згарэць. Хай воно чухнецца, як зімою на дворэ праць. В. Малешава. ЧУЦГНКА ж. Малая колькасць, трошкі. Коліся, коб дождж буу, то свёчоны мак, казалі, трэбо усыпаць у дзевецъ колддзезей — з пушэчкі чуцінку браць i сыпаць (павер'е). Верасніца. ЧУ'ЦЦА незак. 1. Адчуваць, мець адчуванне. Я ўжэ не чуюса на сілу. Сямурадцы. 2. Клапаціцца, дбаць. Сама об собе не чуласа. Кароцічы. ЧУЦЬ незак. Чуць, успрымаць слыхам. Чую: нехто ў вокно стукае. Азяраны. Чуйце нас, чуйце, ды пірог готуйце! (з вясельнай песні). М. Малешава. Лес чуе, а поле