ЧАШ м. Галінка з лістамі. Вулом чаша да отгоняй комарэй. Старажоўцы. Д Ч аш — ч э р э п а ш. Дзіцячая прыгаворка, калі абмахваюцца галінкай з лістамі. Старажоўцы. ЧА'ША ж. Вялікая пасудзіна ў царкве. Була чаша веліка, цоркбуна. Бярэжцы. ЧА'ШКА ж. 1. Мера сыпучых дел (10—12 гарцаў, прыблізна 2,5 пуда) у выглядзе пасудзіны з клёпан. Хотамель. 2. Выемка ў бервяне. Коб зробіць у немецкі вугол, то трэба чашку зарэзаць i вусекці. Аздамічы. 3. Пасма нітак на клубку. Ек чашка спадав, то ніткі заблутваюцца. Тураў. Намотаеш чашку, поворачваеш i другу мотаеш. Сямурадцы. Некалькі колцаў з лазы на веніку. Чашка не спадзе на веніку, ек замотаеш добро. Цераблічы. Вочка (перавязь) у кашы. Аздамічы. ЧВА'КАЦЬ незак. Чмякаць, чвякаць. Чую нешчо чвакав там, мо вутва. Кароцічы, Намочыш шмоцшу якую, будзеш чэбіць, вона будзе чвакаць. Хотамель. ЧВАЛ м. Галоп. Аздамічы. ЧВАЛОВА'ЦЬ незак. Бегчы галопам (пра каня). Чвалуе конь, бежыць чвалом. Пагост. ЧВА'ЛОМ прысл. Галопам. У чвал коня погоняе, поехаў чвалом. Аздамічы. ЧВА'НЩЦА, ЧВО'НЩЦА незак. Фанабэрыцца, ганарыцца. Чваніцца своею красотою. Хачэнь. Ой, чваніліса, шо воны шляхта. Там жа. Ох, кажэ, тая гадосць, шчэ й вонэ чвоніцца. М. Малешава. ЧВАНЬ ж. Дрэнь. Шчоб вас дох поеў, хужэй чвині, пакосці нема. Пагост. Чвань гэта, така дробна цыбуля. Там жа. ЧВАФКАЦЬ незак. Кракаць, падаваць голас. Вутва чваркае. Заиясочча. ЧВГДКГ прым. Шустры, бойкі, рэзкі. Нап'ецца да ходзіць такі чвідкі. Цераблічы. Чвідкі. Бярэжцы. ЧВГДКО прысл. Шпарка, хутка. Чвідчэй за ўсіх бегае Міша. Тураў. ЧВІР, ЧВЬІР м. Жвір, пясок з дробнымі каменьчыкамі. Чвір, дзе песок аж чырвоны і каменцэ, ек пшоно, большых нема. Луткі. Чвір e, рэдка почва, там загрузці можно. В. Малешава. Дзе пешчуга веліка, то кажуць чвір. Цераблічы. Карамзач'е дзерэво росце на самом чвыру ў галі. Аздамічы. ЧВГРКАЦЬ незак. Цвыркаць. Запясочча
Дадатковыя словы
вўгол, вўлом, вўсекці, вўтва, загрўзці, карамзаче, напецца, чваловаць, чванщца, чвбніцца, чвйні, чвонщца, чвырў, якўю
1 👁