дічы. Ціхоце, я вам раскажу, ека вона. Хачэнь. Ціхоце, дзеці, дайце послухаць! Цераблічы. ЦІШЫНА' ж. Цішыня. Такая цішына, шо дажэ ні по волосу! Дварэц. ЦКОВА'ЦЬ незак. Цкаваць. Не трэ цковаць собаком дзецей. Аздамічы. ЦК-ЦК-ЦК выкл. Выгук, якім падклікаюць парасят, Цк-цк-цк, ходзіце молочка поежце. Сямігосцічы. ЦМОК м. 1. Вясёлка. Цмок з рэкі воду набірае. Цераблічы. 2. Міфічная істота. Ек була земля нехрышчэна, то булі людзі неверные, то не веровалі ў господа бога да поверовалі ў ліхого цмока (з песні). Запясочча. ЦМО'КАЦЬ незак. Цмокаць. Цмокаць на коня, коб шоу. Бярэжцы. Вон ее цмок у морду. Альпень. ЦМО'КНУЦЬ зак. Цмокнуць. Цмокнула дзіця. Бярэжцы. ЦОБА-ЦОБА-ЦОБА' выкл. Выгукі, якімі паварочваюць вала ўправа. Сямурадцы. ЦОТАНКІ, ЦО'КАНКІ, ЦО'ХАНКІ мн. Д У дога н к i. Дзіцячая гульня ў каменьчыкі. У цдганкі. Дварэц. У цдканкі. Сямурадцы. ЦОК м. Сок. Начавіла з яблок цоку. Альтаны. ЦО'ЛДА ж. Вялікі кавалак. Коб цолду хлеба з'еў, то наеуса б. Сямігосцічы. ЦОЛОВА'ЦЦА незак. Цалавацца. Мне бедной, бедной некуды дзевацца, по колено борода, лезе цоловацца (прыпеўка). Хачэнь. ЦОЛОВА'ЦЬ незак. Цалаваць. Колісь цоловалі пана ў руку. Аздамічы. ЦОНІК-ЦОНІК-ЦО'НІК, ЦУНІК-ЦУНІК-ЦУ'НІК выкл. Выгукі, якімі падклікаюць парасят. Цунік-цунікцунік — зовуць поросятко. Тураў. ЦО'ПАЦЬ незак. 1. Выдаваць гук (шлёпаць, топаць, стукаць). У мене коты, дай мушы цопаюцъ, шамаюцъ. Хачэнь. Я цопаю за ею, а вона леціць. Там жа. Лежу ў курэне i чую, як вецёр шуміць да яблукі по земле цопаюцъ, вуспелі ўжэ. Пагост. Цопаюцъ помалу цэпамі ў гумне. Аздамічы. 2. Мацаць. Вон корову цопае да дойщъ. Хачэнь. ЦОТІНУЦЬ зак. Упасці з гукам. Яблуко цопнуло. Чэрнічы. Упасці. Натомлюса, прыду да цопну ў посцелъ. Запясочча. Буські дзікіе ў лесі: ек едзеш, то вон цоп у кубло, прыляжэ i седзіць, пока не пройдзеш. В. Малеша
Дадатковыя словы
бўські, зеў, цоканкі, цолда, цоловаць, цопаць, цоханкі
1 👁