ва. 3 м. Сувой, скрутак. Ужа буду згортаць полотно ў свое. Цераблічы. Полотно бёлім да ў свой згдртаем. Мачуль. Свой полотна накруціць. Луткі. У одном своё метроў сорок полотна. Сямігосцічы. СВОЙНЕ'ИШЫ прым. Раднейшы, бліжэйшы па сваяцтву. Зняў ее з роботы да поставіў свойнейшу. Дварэц. Нема свойнейшэго ў мене за цётку Матру ну. Там жа. Свойнейшэму краміну даюць (на вяселлі)'. Луткі. СВО'ЙСКІ прым. Свойскі. Думаў, шо коценята не будуць свойскіе, a будуць дзікіе. Сямігосцічы. Д С в 6 йські шч а в е р. Шчаўе. Свойські шчавер на межэ, дзе му рожок неораты. Сямурадцы. С в 6 й с к i м a к. Свойскі мак. Д.-Гарадок. С в б й с к і ро мё но к. Свойскі рамонак. Луткі. СВОЙСТВО' н. зб. Сваякі. Нічыпорэ, Бухтанэ, Хомічэ — одна свойство (усе Лёські). Луткі. Бабу бралі пупорэзну по свойству. M. Малешава. СВО'ЛОК м. Жардзіна, якую клалі на coxi. Ключынье вешаецца на сволок, а сволок кладзецца на coxi. Цераблічы. Под сволок сена наклалі. Бярэжцы. СВОЛОТА' ж. Агідныя шкодныя людзі. Разное сволоты мо чоловек дваццаць було. Старажоўцы. Та сволота сэсоўска i зарэ жыве. Пагост. СВОЛОЧУ'ГА м. i ж. Нягоднік, нягодніца. Да та нейка сволочуга, прыжэніўса да жыве. Старажоўцы. Колкі мое ўночы позрывала ека-то сволочуга! Пагост. СВОР м. Ля сны праход паміж балотамі. Пошло по свору, шоб на гало не вускочыць. Цераблічы. Свор — кудою звер ідзе. Там жа. Свор — ек лес у болоці, а кругом болото, счытай чыстэ болото кругом того свора. Мачуль. СВО'РОК м. Тое ж. Ходзіў по своркох, шукаў яйка цецёркі. Мачуль. 1дзе сворком, дзе вушэйшым местом. Цераблічы. Памянш. с в о р о ч о к. Цераблічы. СВОЯ'К м. Сваяк. У нас не беруць за кума i куму своякоў, бо ўмірае дзіця (павер'е). Запясочча. СВОЯ'ЧКА ж. Сваячка. Своячка, шчоб ёй села болячка (прымаўка). Луткі. СВЯ'ТО, СЯ'ТО н. Свята. Цепер с\етоў не гледзяць. Буразі. СВЯТЫ' прым. Святы. А ты, святы понедзелку, загубіў жэ нам дзеўку, посадзілі под поліцою, нарадзілі молодзіцою (з песні). Пагост
Дадатковыя словы
вўскочыць, крамінў, павере, свойнеишы, сворок, свято, сято
5 👁