тых хазяінбу, то ўжэ i мёльніцы тые пошлі ўпустопаш. Старажоўцы. УПУСЦГЦЬ зак. Выпусціць. Жаба зовуть того, шо упусціць м'ячыка. Альпень. Д У п у с ц і ць у шулу. Замацаваць канец бервяна ў шуле. Аздамічы. УПУ'ШЧОНЫ прым. Запушчаны, закінуты. Дзе земля упушчона, там даюць участок, то людзі вуробяць. M. Малешава. УРАТ м. Вораг, непрыяцель. Собё ўраг, жывё урагом сама собё, ёсці шкодуе. Дварэц. На урагбу казано (засцерагальная формула). Азяраны. Скочы, уражэ, ек пан скажэ (прымаўка). Чэрнічы. УРАДЖА'ЦЬ незак. Упрыгожваць, прыбіраць. Ураджаюць коровай на веселы i несуць на стол до молодое. М. Малешава. УРА'ДЖВАЦЦА зак. Прыбірацца, прыхарошвацца. Я любіцель сама ўраджвацца. Сямурадцы. УРАДОВУ'Ю прысл. У адзін рад, шарэнгай. Хаты ўрадовую стоялі колісь. Хачэнь. УРА'З прысл. Умомант. Вона ураз свет потушыла. Цераблічы. УРА'ЗЩЦА, УРА'ДЗЩЦА зак. Надарвацца. Уридіцца можно, як тяжко брать. Хотамель. УРА'НО прысл. Раніцай, ранкам. Да нешчо ў лесі ў недзельку урано гукае, бацько дзецей шукае (з песні). Сямурадцы. УРОБІ'ЦЦА зак. 1. Стаміцца, змарыцца. Уробісса так, як певень. Бярэжцы. 2. Запэцкацца, забрудзіцца. Вельмі уробіўса. Аздамічы. УФОВЕНЬ м. Грунтвага, ватэрпас. Аздамічы. УРО'Д м. 1. Toe, што родзіць, дае добры ўраджай. Чым хрэн не урод, да сеяць не будам (прымаўка). Запясочча. 2. Спадчыннасць, род. Рабоціны по уроду e ў людзёй. Сямурадцы. УРО'ДА ж. 1. Парода, склад цела, канстытуцыя. От урода плотная ў ёгб. Сямурадцы. 2. Ненармальны чалавек, вырадак. Бярэжцы. УРСУДЗІ прысл. Здаецца, як быццам. Уродзі вон пошоў. Аздамічы. Вонэ уродзі так лецело. Пагост. Цягнеш, уродзі ніхто не бачыць. В. Малешава. УРОДЗГЦЬ зак. 1. Нарадзіць. Шо ж мне робіць, як я дурня уродзіла? Хачэнь. 2. Зарадзіць, даць ураджай. Уродзіло, як росы, яблок. Аздамічы. Хорошые яблука
Дадатковыя словы
бўдам, вўробяць, мячыка, упушчоны, упўсціць, урагбм, урагбў, ураджаць, ураджвацца, урадзщца, урадовую, уразщца, урббісса, урй, уробіцца, хазяінбў, шкодўе, шўлу
4 👁