Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

УКІ'НУЦЬ зак. Укінуць, кінудь. Пойду коценя укіну у хату. Аздамічы. Вона (зязюля) дзецей не водзіць, а кому-небудзь у кубло свое ейцо укіне. Хачэнь. Мене укінуло у холод да узело да положило. М. Малешава. Усадзіць. От, некі лёпок замесіла да ўкінула у печ. Цераблічы. УКІРОВА'ЦЬ зак. Выкіраваць, скіраваць. Бука не можно укіроваць, а вон упрэцца ў куст i стоіць. М. Малешава. Не ўкіроваў воўк, да як даўса ў ту олёшыну. Цераблічы. УКД'СНУЦЬ зак. Скіснуць, укіснуць. Да укісне вон (квас), да варим боршч. Сямурадцы. УКЛАДА'ЦЬ незак. 1. Укладаць, класці. Одна вороняка прынесё, а друга ўкладае у кубло. Верасніца. Подлогу укладаюць. Хотамель. Укладаю спаць унучыка, то спеваю: «Дрэмкі-дрэмкі ў вочицка, а здордуе ў плечыцка». Пагост. 2 экспр. Есці. Другого кожушка укладие, едок! Пагост. УКЛА'ДЗІСТЫ прим, экспр. Умяшчальны. Укладзісты вон добро на горэлку. Дварэц. УКЛА'СЦЬ зак. экспр. З'есці. Сеў на тротоары дай уклаў той окраец з тою булочкою замест сала. Сямігосцічы. УКЛЕПА'ЦЦА зак. 1. Памыліцца. Вон з час приглед&ўса, шоб не уклепацца. Сямігосцічы. Я мало уклеплюса, з часу не вилезу (пры вызначэнні часу па сонцы ці зорках). Аздамічы. Не так сказаць, агаварыцца. Там жа. 2. Уліпнуць, трапіць у непрыемнае становішча. От уклепаўса з етымі молодзіцамі, хоцъ ты з'езджай! Пагост. УКЛІБГЦЬ, УКЛІБЛГЦЬ зак. Утлумачыць, убіць у галаву. Як ему уклібіць, шоб вонб поняло? Цераблічы. Уклібілі, шоб не булі злодзёі дзеці. В. Малешава. Ей трэба добрэ уклібліць, шоб вона розбіраласа. Луткі. УКЛІБЛЯ'ЦЬ незак. Тлумачыць, убіваць у галаву. Я ўсе дзіцяці словамi уклібляю, шоб не браў, то вон i не зачэпіць. М. Малешава. Уклібляць _трэ слова колішніе. Альшаны. УКЛЮ'НУЦЦА зак. Раптоўна пачацца. До войны било добрэ жыць, але ўклюнуласа война. Дварэц. УКНОВА'ЦЬ зак. Насварыцца, вылаяць (?). Укновала я ему немало! Сямігосцічы