Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 425  ▶ 
стапрадуха возом везе, а тонкапрадуха под рукою несе (прыказка). Хачэнь. ТОУСТОШКУ'РЫ прым. Таўстаскуры. Е солодкіе, тоўстошкурые яблука, то доўго лежаць. Хачэнь. ТОУСТУ'Н м. Таўстун. Пошоу ваш тоустун, схоцеў можэ пройці. Луткі. Не лезе на машину тоустун, подсобце, бабу. Пагост. ТО'УСТЬГ прым. 1. Тоўсты. Воны булі екіе-то тоўстые i цвет не такі (археалагічныя чарапкі). Пагост. Буў тоўсты осьнік, то на пілораме на одрыну роспусцілі на дзве часце. Дварзц. Тоўсты ек лепех, гладкі, поўноцельны. Там жа. Тоўсты, ек іспечаны. Там жа. Тоўсты ек колода. Там жа. Вероўка тоўста, на ногу накручваюць у лапцех. Сямурадцы. У Сашы горох хороши, тоўсты. В. Малешава. Тоўстая e лоза, шо плесці лапці. Мачуль. 2. Грубы (пра голас). Корова тоўстым голосом рыкае. Луткі. Тоўсты голос добро басуe. Там жа. Тоўстым голосом той рэвэ. Цераблічы. От ужэ у мое дочкі тоўсты голос. Старажоўцы. ТОУСЦЕ'ЛЕЗНЫ прым. Таўшчэзны. Тоўсцелезны екі стаў, ушыр шо ўвусь, а молоды худы буў. Пагост. ТОУЧ н. Прасяное шалупінне. Хотамель. ТСУУЧАНКА ж. Камы. Тоўчанкі с салом понаедаліса. Любавічы. ТОУЧЬГСА незак. Таўчыся. Чого ты, Параско, тоўчэсса д зе т i ноч? Старажоўды. ТОУШЧ ж. Таўшчыня. Костра, тоўшч, падае. В. Малешава. ТСУУШЧЫК м. Камель. Веры за тоўшчык, а я за тончык. Пагост. ТОУШЧЫНА' ж. Таўстуха. Тоўшчына, шо ек вулей! М. Малешава. От ідзе тоўшчына! В. Малешава. Ну, бра, i тоўшчына твоя жонка! Аздамічы. А Н а то ў шч ын ў. Таўшчынёй. Язе от такіе на тоўшчыну. Хачэнь. ТОУШЧЭ'ЗНЫ прым. Таўшчэзны. От тоўшчэзный да махінезный! Аздамічы. Тоўшчэзны да вусозны буў дуб, цар-дуб казалі, немцы спалілі. Пагост. ТОУШЧЭ'ЙШЫ прым. Таўсцейшы. Тоўшчэйшые дрова рубай, а то рубаеш ек трэскі, схопіць огнем i нема. Пагост. ТОУШЧЭ'ЛЕЗНЫ прым. Таўшчэзны. Вон тоустова
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

тоустошкуры, тоустьг, тоусцелезны, тоушчэзны, тоушчэйшы, тоушчэлезны
0 👁
 ◀  / 425  ▶