Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ПОДЗЫВА'ЦЬ незак. Падклікаць, прывабліваць. Подзываюць сомбу стаканом по водзё. Сямігосцічы. ПОДЗЬІФЫЦЬ зак. Падбавіць жару. Трэ подзырыць — дроў прыбавіць у печ. Пагост. ПОДЗЯ'КОВАЦЬ зак. Падзякаваць, аддзячыць. Вона шчэ мне подзякуе за лён. Дварзц. ПО'ДКА ж. Ніз, под у вуллі. Оборвацца можэ i ўпасці на пддку мед. Луткі. ПОДКАЗА'ЦЬ зак. Падказаць, паведаміць. Одна дзёўка робіла роботу, дай не знала, як её робщь, i не було какого, шоб ей подказиць. М. Малешава. Шырыну то я вам не подкажу, не ведаю. В. Малешава. Выдаць, данесці. Нікдму там не засоліў, то ніхтд й не подказиу. Цераблічы. ПОДКАЧА'ЦЦА зак. ГІадрасці, акрыяць, набрацца сіл. Коты едзяць курэнят, то дзержым у загородцы, покуль подкачиюцца. Дварэц. Воно за зьму подкачалосо, тое порося. Луткі. ПОДКАЧА'ЦЬ зак. 1. Падкаціць, падвезці. Сами подкачаем воза, не трэба того коня. Запяеочча. 2. Закасаць. Подкачаў рукава. Луткі. ПОДКА'ЧВАЦЬ незак. Закасваць, падкаеваць. Як брудзёш, то подкачваеш штаны. Луткі. ПОДКЩА'НЬЕ н. зб. Тое, што падкідаюць час ад часу жывёле (на корм). Коб подкідаў собацы так часто, то дзе б ты набриуса гётого подкіданья. В. Малешава. ПОДКЩА'ЦЬ незак. Падкідаць угору. Дзядзько Васіль менё вусоко подкідиу. Цераблічьі. Одна, бало, несё своё дзіця да подкідие, коб его вушэй, то другому дзіцяці завадзіць (павер'е). Запяеочча. Козёл той, шо м'ячыка подкідие. Цераблічы. Кідаць, трэсці. Шоб цебе подкідила под сема кожухамі семігодня хдндзя (праклён). Запяеочча. Плаціць патроху музыку ў час ігрышча. Хлопцы подкідаюць по копёйцы, то вон грае. TyРаў.ПОДКІ'НУЦЦА зак. Нечакана з'явіцца (пра нешта дрэннае, непрыемнае). Не вам кажучы, на её подкінуласа рожа. Хачэнь. Боліць ваўка: волос подкінуўса. M. Малешава. После войны голод подкьнуўса. В. Малешава. ПОДКВНУЦЬ зак. Падкінуць. Я не знаю, хто я — менё маці подкінула под войско. Кароцічы. ПОДКЛАДА'ЦЬ незак. Падкладаць. Чороўнхк подкладае шчо. Бярэжцы