ПОГА'НЕЦ м. Паганец. Хай гэты паганец не ходзіць к дзеўцы. Хачэнь. На мацер ругнуўса, поганец! Пагост. ПОГА'НІЦЦА зак. метаф. Пасварыцца. Як поганяцца, то ў хату не ходзяць, не говораць. Хотамель. ПОГА'НІЦЬ незак. метаф. Абражаць, лаяць. Haвошчо тобе поганіць чоловека? Сямігосцічы. ПОГА'НО прысл. Кепска, непрыемна. На вуліцы цеnep погано, гразь. Хачэнь. Бельмо погано уцекаць. Бярэжцы. ПОГАНОВА'ТО прысл. Кепскавата. Пирыць — на расценіе воно погановато. Цераблічы. ПОГА'НЫ прым. 1. Кепскі, нядобры. У мене невестка погана, усе на ўрэд робіць. М. Малешава. Поганого нічого не зробіў мой сыночок. Хачэнь. 2. Вуж. Улез туды той поганы, от такі мах! В. Малешава. ПОТАНЬ ж. Погань. А шо було погані, то нешчотне (пра змей, вужоў i інш.). Луткі. Шо за погань, наліла — не есць, а тут цегае! (пра кошку). Там жа. От погань, ужэ смурод рвуць! В. Малешава. ПОГАНЬБОВА'ЦЬ зак. Паганьбаваць. Не паганьбовалі мной, сіроцінкою! Верасніца. ПОГАНКУКА м. экспр. Паганец. От поганюка, крычыць цэлы дзень! Хачэнь. ПОГЕРГЕТА'ЦЬ зак. экспр. Паразмаўляць, пагаварыць. Немец погергетаў да пошоў. Альпень. ПОГЕБЕЛЬ ж. Пагібель. От страшная була ім погібель! Сямігосцічы. Д З о г н ў ць у д з ё с е ць погіб е л е й; Вельмі сагнуць, згорбіць. Зогнуло чоловека у дзесяць погібелей. Цераблічы. ПОГЕВНУЦЬ зак. Прапасці, знікнуць. Погіблі волы, ораў да пусціў у полі — i погіблі. Бярэжцы. ПОГІНА'ЦЦА незак. Угінацца. Плаў, як ідзеш no болоту, погінаецца. Бярэжцы. ПОГЕНУЦЬ зак. Загінуць, прапасці. У войну богато людзей погінуло. Хачэнь. Шо було, то погінуло. Сямурадцы. Ну, я ужэ* скоро погіну. Запясочча. ПОГГРДЗЩЦА зак. экспр. Памерці. Погірдзяцца старые жонкі, то ніхто ужэ не знаціме старых песень Запясочча. ПОГЛА'ДЖВАЦЬ незак. Пагладжваць. Онно тых вужоў вон рукою погладжвае! Старажоўцы. ПОГЛА'ДЗЩЬ зак. Пагладзіць. Погладзіў кота, а вон лапою! Пагост. ПОГЛАДЧЭТДЬ зак. Пагладчэць. Буў худы конь
Дадатковыя словы
пйрыць, поганьбоваць, поганіцца, погергетаць, погладжваць, погладзщь, погінацца
3 👁