Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 361  ▶ 
кі. Я поводзіў, а бацъко ораў. Хачэнь. 2. Вышываць. Я свою сорочку поводзіла сама. Аздамічы. ПОВОДЬГР м. Павадыр. Поводыр водзіў старца. Запясочча. Конь поводыр, шо коней ведзе. Мачуль. А зарэ дзеўкам не трэ ніякіе повыдырэ, по свету ездзяць. Аздамічы. ПОВСУЗКА ж. Вазок. Аздамічы. ПОВО'Й м. Павой. Повой, ек сонцэ сходзіць, цвіце. Луткі. ПОВОЛОКЦІ' зак. Павалачы. По молоку i ног не поволоку (прымаўка). Сямурадцы. ПОВО Л О'ЧЭНЫ дзеепрым. Зацягнуты рэдкімі хмарамі. Поволочэнэ ужэ небо, кажуцъ, не будзе дожджу. В. Малешава. ПОВОРО'Т м. Паварот. У нас на повороці остановіцца трэ мінут на дзесяць (як праводзяць на могілкі нябожчыка). Старажоўцы. ПОВОРО'ТЛІВУ прым. Рухавы, паваротлівы. У бацъка удаўса, поворотлівы. М. Малешава. ПОВОРОЧА'ЦЦА, ПОВЕРОЧА'ЦЦА 1 незак. Паварочвацца. Ледво поворочаецца. Аздамічы. 2 зак. Вярнуцца. Му узель да поворочаліса. Бярэжцы. Поверочацца. Пагост. ПОВОРОЧА'ЦЬ зак. Паперакульваць. Вода i хаты поворочала. Рубель. Усе у хаце поворочалі дзеці. АздаМІЧЫ. ПОВОРУШЬГЦЦА зак. Паварушыцца. Абу чуцъ поворушыўса, то ў ёго сорочка мокрая. М. Малешава. Як боліць, то не можно поворушыцца. Дварэц. ПОВОРУШЬГЦЬ зак. Крануць, парушыць, зачапіць. Нічого i не поворушыло за дзень (пра лоўлю рыбы). Луткі. Ніхто не поворушъщь цебе, седзі! Альтаны. Пацаны бегаюць, але воны нічого не поворушацъ. Цераблічы. Кот поворушыў збанка. Аздамічы. ПОВОРУ'ШЭНЫ дзеепрым. Крануты. А воны коб тобе поворушэные, цэлюсенькіе лежаць. Луткі. ПОВОФЫ прым. Пакручаны, пагнуты. Повора сосна. Хотам ель. ПО-ВО'УЧЫ прысл. Па-воўчы. Г ледзіць вон не к повоўчы. Верасніца. ПОВО'Я ж. Павой. Повоя цвіце сінім цветом. Луткі. ПОВУБЕГА'ЦЬ зак. Павыбягаць. Людзі поўбегалі на вуліцу да гледзяць. Бярэжцы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

воучы, дожджў, очэны, поворотліву, поворочацца, поворочаць, повубегаць
3 👁
 ◀  / 361  ▶