Печкі-лаўкі булі его ў мене, а цепер нос верне; N\aчуль. ПЕЧКАФ м. Пячнік. Нанела печкара дай построіла печ. Хачэнь. Шо лёпіць печ — печкар. Цераблічы. От покомандоваў, як печкар печкарыхою! (пра недарэчныя распараджэнш). Луткі. ПЕ'ЧКАЦЦА незак. Пэцкаць. Жэні курэй, воны печкаюцца, уся солома негодзяшча будзе. Хачэнь. ПЕЧКУФ м. 1. Пячкур (рыба). Печкур — дзіцяча рыба. Тураў. Печкурэ светленькіе. Хачэнь. 2. Ластаўкаберагавулька. Васё, погледзі, колькі печкуроў у прымолИ Верасніца. 3. Ахвотнік вылежвацца на печы. Усе дзеці на спускалцы даўно, а ты, печкур, на печэ i вуўёўca! Верасніца. ПЕЧЛЯ'ВО прысл. Сумна i горка. Печляво ему, шо сам. Аздамічы. ПЕЧСУНІКІ мн. Печаная бульба. Огню роскладзі да напечы печонікоў. Запясочча. Як наеўса печонікоў, то ŭ завой получыўса. Хачэнь. Як не посеюць поле, то грэх пекці пёчонікі. Там жа. ПЕЧО'НКА ж. Д П о й ц і на п е ч б н к у. Наведацца на свежаніну. Пошлі к ему на печонку, вон свінью зарэзаў. В. Малешава. ПЕЧО'НЬЕ н. зб. Згусткі крыві. Кроў печоньем noліласа. Запясочча. ПЕЧОФА, ПЕШЧОФА, ПЕШЧЭФА ж. Пячора, наpa. У печорах менькі жывуць. Цераблічы. Залазіць вон рукою ў цешчоры i достае ракоў. Палку заложыш у пешчору, то рак учэпіцца. Путкі. Пешчэра. Аздамічы. ПЕЧУРЬГЦА, ПЁЧЭРЫ'ЦА ж. 1. Шампіньён. Печурыцы такіе белые. Хачэнь. Нашукалі печэрыц за рэчкой і гусей погледзелі. Дварэц. 2. Ластаўка-берагавулька. Хачэнь. ПЕ'ЧЫВО, ПЕ'КІВО н. А. Печ (як мера). Засталосо мукі на однэ печыво, одзін хлеб спекці. Луткі. Печыво дроў. Там жа. 2. Выпечка. Это хлеб свогд пеківа. В. Малешава. ПЕЧЬГНА ж. Абломак поду ў печы. Печына ў печэ, ек отпадзе кусочок кірпіча ці гліны. У нас ек едуць венчацца, то беруць гэту печыну, уголінку i дробок солі, заўязваюць у онучку беленьку i кідаюць церэз голову на расходніх дорогах, а для чого} то не ведаю. Луткі. Шчоб не буць не гожым, скажы ім: «Соль да печына да чорт с твоімі очыма!» Хачэнь. ' 4 Зак
Дадатковыя словы
бўлі, вўўёў, мбли, пеківо, печкацца, печонка, пёчэрыца, расхбдніх, спўскалцы
5 👁