Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

РЫБ'ЯЧЫ прым. Рыбін. Рыб'ячы жыр піла. Запясочча. Хвост рыб'ячы. Бярэжцы. РЫТАЦЬ незак. Рыпець, скрыпець. Скрыпае дзерэво, рыгае, а думаю — гэто та русаўка. Хачэнь. Нішком, дзверыма не стукаем, трапкі заклалі, шчоб вороты не рыгалі. Дварэц. Рыгае на гармошцы. Бярэжцы. Мурлыкаць, муркаць. Кот рыгае. Луткі. Нешчо чую мукае, рыгае ў сумцы, а воно твое радзіво. Запясочча. РЬГГНУЦЬ зак. Скрыпнуць, рыпнуць. У дровотні дзверы рыг. Сямурадцы. РЬГДЗЕЛЬ м. Рыдлёўка, лапата. Дай пыделя. Paмель. РЫДЛЁУКА ж. Toe ж. Бярэжцы. РЫЖО'К м. Рыжык (грыб). Рыжкі соляць да под камень, да пусцяць воны з себе квас. Хачэнь. Нарослі рыжni, не будзе грыбоў (баравікоў, прыкмета). Луткі. РЬГЖЫ прым. Рыжы, светла-карычневы. Рыошя вода ў болоце. Бярэжцы. Ек погода, то лён рыжы, а ек е погода i дождж, то лён сіненькі, а ек дождж, то вон чорны. Дварэц. 3 рабаціннем на твары. Чым рыжэй, тым дорожэй (прымаўка). Верасніца. РЫЗЬІКД'НТ м. Адчайны, рызыкоўны чалавек. Різыкант, шо любіць різыку. Пагост. Знаходлівы, дасціпны чалавек. Нанімаем музыку з скрыпкою, ідзе вон, такі рызыкант, можэ хорошо проздравіць, проздраўляе i путав, ці можно коледоваць. Дварэц. Задзіра, забіяка. Гэты рэзыкант усіх поб'е. Кароцічы. РЫКА/ЦЬ незак. Рыкаць. Коровы рыкиюць — весну чуюць. Аздамічы. Шо там целя рыкае, мо есці хочэ? Буразі. Як товар рыкае на воду, то вода прыбудзе (прыкмета). Кароцічы. РЫКЕ'ЛЯ ж. метаф. Карова (ласкавы зварот). Рыкеле, о рыкеле, ходзі домоў. М. Малешава. РЬІЖНУЦЬ зак. Рыкнуць, зараўці. Ой, рыкнула коровонька да з пашы йдучы (з песні). Сямурадцы. Рыкнуў вол на сто сёл, на сто рэчок, на сто печэк, на сто городоў (загадка). Гром (адгадка). Старажоўцы. Прыдзе покрова, то рыкне корова (прымаўка). Хачэнь. РЬІЛА'Н м. экспр. Чалавек з поўным чырвоным тварам. Рілан. Пагост. РЫЛЕ'Й ж. Тое ж. А дзяк такі рылей! Запясочча. РЬГЛО н. 1. Рыла, морда. Тож е рыло там таке ў воўка. Запясочча. Прынесла, ек свінья на рылі (пра атрыманае без намаганняў, прыказка). Сямурадцы. 2. Горла