перавозцы сена, а пры перавозцы снапоў — уздоўж воза. Запясочча. РУБЕ'Ц м. 1. Выступ, край. За каждым рубцэм ворохимі блошчыцы седзелі. Луткі. 2. Шво, рубец. Неровный i нагле тоўстый рубец у цебе вуйшоў. Тураў. РУБЕНА ж. А Р у б і ны ( р у б і н о ч к і) н е м а (не с т а л о) с ухой. Пра вельмі мокрага. Лівень ліў i рубіны не стало сухое. Хачэнь. Hi рубіночкі нема сухой. Луткі. РУБГЦЬ незак. Падрубліваць, зарубліваць. Шоўком шыла, золотом рубіла — гэто тому ковалеру, шо верно любіла (з песні). Хачэнь. РУБЛЕ' н. зб. Тонкія жэрдкі. Рубля да голья накладзе. Бярэжцы. РУБЛЕ'Й м. экспр. Ненажэрны чалавек. Такі рублей, шо зараз кіло цыбулі з'есць. Дварэц. РУБЛЁВА'ТЫ прым. Які ільсніцца, адкормлены. Цэлы конь рублёваты, упашчоны, у кружкі. Любавічы. РУ'БЛІК м. Папярочка на плыце, да якой прывязваюцца калоды. Запясочча. РУБНУ'ЦЬ зак. Секануць. Рубне дуба да тая месцінка заросце, то тая кора луччэй для лечэнья лёгкіх, Сямурадцы. РУБОВА'ТЫ прым. Зубчаты, з выступам i. Рубовата кочалка. Луткі. РУБЧА'СТЫ прым. Тое ж. У нас былi такіе кочалкі рубчастые. Сямігосцічы. РУГА'НЬЕ н. Лаянка, непрыстойны выраз. За ругань е можэ оштраповаць участковы. Цераблічы. РУГЕНУ'ЦЬ зак. Аблаяць. Нічого i не ругенуў мене. М. Малешава. РУГНУ'ЦЦА зак. Вылаяцца. Я не буду говорыць, шо я такі спасённы, я й ругнуцца могу. Старажоўцы. Хай ругнецца, колі шо не так. Хачэнь. РУДА' ж. Іржа, іржавы налёт. Дай зноў мочаём полотно у водуf шоб мокрэ було, шоб руда злезла. Запясочча. РУДЗЯТА ж. экспр. Парыжэлае ад дажджу сена. Hi ў кого сена доброго нема, одна рудзяга. Верасніца. РУДНІКІ' мн. Жыхары вёскі Рудня. Бярэжцы. РУ'ДНЯ ж. Месца выплаўкі жалеза. Запясочча. РУДОВА'ТЫ прым. Карычневаты, рыжаваты. Жоўни — такі бы рудоваты дзяцёл. Хотамель. РУДЫ' прым. Руды, рыжа-карычневы. Глгна бувае ззз
Дадатковыя словы
зесць, рублік, рубнуць, рубоваты, руганье, ругенуць, хймі
0 👁