Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Астыць, ахалодадь. Скінь чоботы, роздушыса, да ідзі спаць. B. Малешава. РОЗЕ'ВІЦЦА зак. Разявіцца. У воўка рот не розёвіцца. Цераблічы. РОЗЕВЯ'КА, РОЗЕУЯ'КА ж. Разява. Жвавому надо быц на плоту, розевяку не возьмуц туды. Запясочча. Розе ўяка, разінуў рот. Аздамічы. РОЗЕЖДА'ЦЦА, РОЗЕЖДЖА'ЦЦА незак. Раз/язджацца, разыходзіцца. Усе з села роз'еждаліса по сёлах уночэ, цалы обоз буў. M. Малешава. Роз'ежджаюцца хмары. Луткі. РОЗ'Е/СЦІ зак. Паесці, стравіць. Роз'елі ладкі картопляные. Пагост. На ночлег сталі да копкі наши роз'елі. Тураў. РОЗЕ'СЦІСА, РОЗЕ'СЦЦА зак. 1. Унадзіцца. Не можні отогнацца, так роз'еліса воўкі. Бярэжцы. 2. Pacпасвіцда. От роз'еўса, шо i ў шкуру не лезе. Верасніца. 3. Раззлавацца. Роз'ёўса на его за того собаку. Хачэнь. РОЗЕ'СЦЬ зак. Разгрызці, разадрадь. А як нема на дзерэві нічого (што перашкодзіла б мядзведзю залезці), то злезе да роз'есць этого вулья i пчолы з'есцъ усе чысто. Дваоэц. РОЗЕУЛЯ'ЦЬ незак. Разяўляць, шырока раскрываць. На чужы коровай рот не розеўляй, свой спечы дай сканы (прымаўка). Сямігосцічы. А Р о з е ў л я ць рот. Сварыцца, крычадь. Цімох на ее розеўляе рот, а она на ёго. М. Малешава. РОЗЖА'ЛЩЦА зак. Разжаліцца. Як плачэ дзійя, то кажуцъ: от розжалілос, ужалілос, плачэ. Хачэнь. РОЗЖАУПЦЬ зак. Разжалідь. Вона розжаліць его ўговорамі. Сямігосдічы. РОЗЖЬГЦЦА зак. Разжыцца, набыць. Дзе рожжывесса тых дрожжэй? Верасніца. Я стаў пасціць овёчкі да розжыліса немного. Хачэнь. РОЗЖЭ'НЬВАЦЦА незак. Разжэньвадда, разводзіцда. Цепер жонатые розжэньваюцца. Хачэнь. РОЗЗІРА'ЦЬ незак. Разглядаць, дзівіцда. Не робіць, стоіць, казкі-роскизкі ведзе, хто поехаў, хто пошоў, да кругом роззірае. М. Малешава. Бы ворона розявіць рот да роззірае, а робіць не хочэ. Луткі. РОЗІ'НКІ мн. Разынкі. Розінкі такіе солодкіе ў пірог сыпалі. Мачуль. РО'ЗКА ж. Дубчык, розга. На верону чедзелю розкі режуць, розкою корову гоняць на першы дзет. Алына