ПЕФШЫ прым. Першы. Поба, Caiua першы з'еў. Сямурадцы. ГІЕФШЭ прысл. Перш, першы раз. Першэ бачу ёго. Запясочча. Пеленае першэ баба пупорэзна. M. Малешава. ПЕРЬГНА ж. Асобнае пяро. Сямурадцы. Памяти. п е р ы н к а. Дае ему перынку цыбулі (з казкі). Сямурадцы. ПЕРЫ'НЫ мн. Пярыны. Цыганчита лежаць у перинах. Верасніца. I собе перын наробіла i мацеры. Хачэнь. ПЕФЫЦЬ незак. Біць, лупцаваць. Мой хлопец шчэ боіцца мене. Іншы раз так отпёру его, шо аж просіцца. Верасніца. ПЕРЭБЕГА'ЦЬ незак. Перабягаць, пераходзіць. Там воны перэбегаюць, самэ іх перэбеганье у Дуброву. Луткі. ПЕРЭБЕТЦІ зак. 1. Перабегчы ў іншае месца. Корова ў друге стадо перэбегла, там бугай. Пагост. 2. Перасячы бягом. Чорны кот перэбег дорогу, коб ёго ліхо! Пагост. 3. Прайсці хутка. Перэбег дождж, да хоць пул прыбіў. Пагост. ПЕРЭБЕ'ЖЧЫК м. Той, хто пакінуў адну жонку i пайшоў да другой. Запясочча. ПЕРЭБІВА'НЬЕ н. Каласы, саломка, што змяталі з вымалачанага зерня. Перэбіванье білі поціхоньку! Хачэнь. ПЕРЭБІВА'ЦЬ незак. 1. Перабіваць у гаворцы. Не перэбівай, зара докажу, тоды i ты. Пагост. 2. Абабіваць яшчэ раз. Б'е лён, да только ёго трдшчыць, то перэбіваю. Пагост. ПЕРЭБГРАНКА ж. Дзяруга, якую ткалі ўдзвюх, набіраючы складаны i прыгожы ўзор. Вуткала я перэбіранку, да ее узелі на вустоўку. M. Малешава. Перэбіранку ў тры ніты ткуць. Верасніца. Ткала я i перэбіранкі, тые дзеругі, цветамі разнымі. Сямігосцічы. ПЕРЭБІРА'ЦЬ незак. 1. Перабіраць. Перэбіраць гуркі — воны, а полоць не зналі! Сямігосцічы. 2. Набіраць складаны ўзор уручную пры тканні. Булі скацерцё тканые у цветы, палочкамі перэбіраюць, як ткуць. Луткі. ПЕРЭБГЦЬ зак. 1. Перабіць, пераламаць ударам. Упала з вушок да руку перэбіла. Запясочча. Вон перэбіў одэтты перэндсье ложкою дзерэўянною. Пагост. 2. Перабіць, выбіць пыл. Трэ пОсцель перэбіць, i скоро спаць
Дадатковыя словы
вўшок, зеў, перыны, перэбегаць, перэбежчык, перэбіваць, цыганчйта
2 👁