перст. Перасяленец. Я не тубулка, на нас кажуць прыплаўнікі. Крэмна. ПРЫПЛЕСЦГСА зак. Прыплесціся, прыйсці. Абу-яка зараза прыплецёцца i стоіць. Старажоўцы. ПРЫПЛО'Д м. Прыплод. Малы приплод, як овечка бувае однэ окоціць. Запясочча. Карова застаецца невестцы, а прыплод ужэ не ее, хозяйски Дварэц. ПРЬІПЛУ'СЦІ зак. Прыплысці. Запясочча. ПРЫПЛКУСНУЦЬ, ПРЫПЛЮ'СКНУЦЬ зак. Прыціснуць, прыстаць. Приплюснула від к шыбцы да веселле гледзіць. Пагост. К тому лёду i прыплюск. Запясочча. ПРЫПЛКУШЧЫЦЬ зак. Прыкрыць. Прыплюшчыла сірзнь крэста дзедового, шо чуць бачно. Пагост. ПРЫПНУ'ЦЬ зак. Павязаць. Прыпнула хвартух. Луткі. ПРЫПО'Л м. Прыпол. Нарвала яблук у прыпол. М. Малешава. ПРЫПСУН м. 1. Прывязь. Много воўкоў було, то жэрэб'ят бралі на прыпон. Дварэц. Раменьчык для нажа. Нож на прыпоне ў мэне буу. Мачуль. 2 перан. Забарона. Робіць шчо хочэ, нема прыпону жадного од бацькі i ма~ цер. Цераблічы. ПРЫПРАГА'ЦЬ незак. Прыпрагаць. В. Малешава. ПРЫПРАГЦР зак. Прыпрэгчы. Дай орчыка, кобулу прыпрагці трэба! М. Малешава. ПРЫПУ'ДЗЩЬ зак. Прыстрашыць. Ты его прыпудзіла, то вон не еў тоўчаные картоплі. Тураў. ПРЫПУўЕНЫ дзеепрым. экспр. Прыдуркаваты. Его шчыталі, шчо вон які прыпулены. Чэрнічы. ПРЫПУЛЕЦЬ зак. Прысыпаць, прыцерушыць. Прыпуліло землю снегом, не найдзеш следу. М. Малешава. ПРЫ ПУў м. 1. Прытулак, прыстанішча. Коб ему припун буў дзе, коб жэніўса. Пагост. 2. Перапынак. Легла б да оддыхала б, а то чэрэз некіе гусі ніколі нема прыпуну. Луткі. ПРЫПУНЕЦЦА зак. Прыпыніцца, спыніцца, стаць. Хай коло цебе прыпунецца. Прыпуніліса ў той дзерэўні ночовацъ. Любавічы. ПРЫПУНЕЦЬ зак. Прыпыніць. А вон прыпыніў мене да кажэ. Луткі. ПРЫПУ'НОК м. Прытулак, прыстанішча. Нада сыну екі-небудзь прыпунок. Старажоўцы. ПРЬІПУЕІЯ'ЦЦА зак. Спыняцца. По тонкому лёду йдзеш, не прыпуняйса, а то шчэ ўвалішса. Пагост
Дадатковыя словы
жэрэбят, прыплюскнуць, прыпнуць, прыпу^ены, прыпудзщь, прьіплусці, прьіпуеіяцца, тўбулка
3 👁