шаны. 2. Загадваць. Да усе той сестре пріказвае— гледзі, сестро! Бярэжцы. ПРЫ'КАЗКА ж. Прыказка. Прыказка колісня: Ілья наробіць гнілья. Старажоўды. Прымаўка. Здаліса на прыказкі: нехай гледзіць, шоб не порэзалі шкуру на прыўязкі. Старажоўцы. Прыгаворка. Маруся на прыказкі здатней за мацер: вона будзе говорыць i не засмеіцца. Старажоўцы. ПРЬГКАНАВОК м. Бакавая канава. Яна ў канаве, а ты ў прыканаўку будзеш косіць. Бярэжцы. О, я бачыла на прыканаўку, шчо зробіў бобер! Хачэнь. ПРЬЩРДАНЫ дзеепрым. Прыкіданы, прыкрыты. Мелко прыкіданые картоплі рано узойдуць да жоўцёюць ужэ. Дварэц. ПРЬІКІДА'ЦЦА незак. 1. Прыкідацца, прыставаць. Прыкідаецца к ліцу абу-шчо. Хачэнь. 2. Ставіцца з прыхільнасцю, хінуцца. Людзі к Вам прыкідаюцца, то добрэ. Луткі. Як жыве хорошо ж жонкою, то i дзецям прыкідаецца. Сямігосцічы. ПРЫКРДАЦЬ зак. Прыкапаць. Яму землею прыкгдалі. Старажоўцы. ПРЫКРДЛІВУ прым. Прыветлівы. Вона така ветлая дзеўчына, така прыкідліва. М. Малешава. ПРЫКРДНЫ прым. Тое ж. Прыкідна, лоўка жонка. Хачэнь. ПРЫКРНУЦЦА зак. 1. Прыкінуцца (пра штосьці нядобрае). Страшно, шчоб шо не прыкінулос. Сямігосцічы. 2 перан. Прывязацца, прыхіліцца. Да ты б, дочко, до Івана прыкінулас, хорош! вон хлопец. Пагост. ПРЫ КШ ЕўЬ зак. экспр. Прыкіпець, прыстаць. Села й прыкіпела. Хачэнь. ПРЫКЛА'Д м. Казёл на вільчыку. Прыклады на вільчыку ложием, шчоб солома не злятала. Дварэц. ПРЫКЛАДА'ЦЬ незак. Прыкладваць. Глуху прошву прыкладалі к ране. Любавічы. ПРЫКДА'ДЗІНА ж. Казёл на вільчыку. 3 тоўстых жэрдзін робяць прыкладзіны: прокруцяцъ цэнтрыком i ўб'юць колочка у дзірочку. Верасніца. ПРЬГКЛА'ДНІК м. Toe ж. Прыкладнікі погнілі на вільчыку. Луткі. ПРЫКЛА'СЦІ зак. Дадаць, прыдумаць. У глухого не прыпадзе: не прычуе, то прыкладзе (прымаўка). Бярэжцы. іб
Дадатковыя словы
глухў, е^ь, ложйем, прыкдадзіна, прыкладаць, прыкласці, прьгкладнік, прьікідацца, ўбюць
0 👁