ПЕ'НІЦЬ незак. Пускаць пену, брацца пенаю. Пеніць масло, нехороша. Запясочча. Корова згела место, то плохо, пеніц. Там жа. П'ЕНКГ прым. Хмельны. П'енке niso, як коўтні, то п яны зробішса. Хачэнь. ПЕ'НТАХ м. Дзіця, якое злуецца, кіпіць. Аздамічы. ПЕ'НЦІК, ПЕ'НЬЦІК м. Божая кароўка. Это — сонейко. У нас шчэ кажуць на ёго пеньцік, ці колода. Рыдча. Пёнцік. Запясочча. ПЕ'НЧЫК м. Хвосцік у яблыку, грушы. Оторвецца яблуко, то ŭ пенчыка нема. Луткі. ПЕНЬ м. 1. Пень. Пень этой ужэ зогніў. В. Малешава. Шчо говорыце пню, шчо ему (пра глухога). Луткк Нема сем'е — одзін, як пень. Старажоўцы. Пока выкорчоваў пень, то пройшоў дзень (гірымаўка). Сямігосцічы. Даў бог душу — ні ў пень, ні ў грушу (прымаўка). Старажоўцы. 2 Дрэва (пры ўліку). Поломалосо п'яць пней сліў. Хачэнь. Осталдса тры пне яблука. Кароцічы. I шчэ я помню, багато на том полі стояло пней саду. Хачэнь. А Г л у х i пень. Глухмень. Глухі пень, а чому? Бо вон без голья. Верасніца. Н а п н i. Не ўораны. Мое коноплі на пні. Луткі. Стоіць шчэ на пні уся збожына. Запясочча. Памянш. п я н ё к, п е н ё ч о к. Сяду на пенёчку, напраду на сорочку, вуведу нітку вороб'ю на світку (з песні). Сямігосцічы. П'ЕНЮТА м. зневаж. П'яніца. От зобраліса ўжэ п'енюгі коло магазіна! Запясочча. Д П'е н ю г а б ез свету. Безнадзейны алкаголік. То ж буў пенюга без свету, не було дня, коб буў цверозы. Хачэнь. П'ЕНКУЖНО н. груб. Тое ж. От яке п'енюжно ты! М. Малешава. П'ЕНКУШЧЫ прым. Вельмі п'яны. Прыехаў дзед пенюшчы i поўёўса у косікі! Цераблічы. ПЕ'НЯ м. i ж. Гарачы, запальны чалавек. Аздамічы. ПЕ-ПЕ' выкл. Фэ, фу. Пе-пе, гідота умурзана! Старажоўцы. ПЕ'ПЕНКА, ПЕ'ПЕЛЬКА ж. Пепінка (сорт яблыкаў). Натрусі госцям пепенок. Верасніца. Пёпелька. Дварэд. ПЕ'ПЛЕЦЦА незак. Паволі рабіць. Пеплесса ты коло тоё верэнькі! Мачуль. ПЕ'ПЛЩЬ незак. Марудзіць. Мачуль. ПЕРВА'К м. Пяршак. Чырвону мохомору ў первак
Дадатковыя словы
воробю, пенкг, пенке, пенкужно, пенкушчы, пентах, пенцік, пенюгі, пенюжно, пенюта, пеня, пепелька, пепенка, пеплецца, пеплщь, пяны, пяніца, пяць, семе, ўбраны
6 👁