Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 361  ▶ 
ПОШЧА'УВАЦЦА зак. Сплюшчыцца. Пошчаўваліca наноч гускі ў возеры. Сямігосцічы. ПОШЧЬГ прысл. Амаль, ледзь. Робдтала пошчы до самого вечора. Запясочча. Пошчы ўся река сутоном узеласа. Бярэжцы. ПОШЧЬГКВАЦЬ незак. 1. Пашчыпваць. Ж°нку noшчыквае той чоловек. Аздамічы. 2. Сашчыпваць. Пошчыкваюць грабёнкамі ягоды. Аздамічы. ПОШЧЭ'ДРЬГЦЦА зак. Памножыцца. Шоб навек булі грошы, то кладом копейкі у сено, шоб пошчэдрыліса. М. Малешава. ПОШЫВА'ЦЬ незак. Рассцілаць па латах салому перад крыццём страхі. Хотамель. ПОШЬГКАЦЬ зак. метаф. Папаўзці з шумам. Пойду доЩь корову, то так поўз мене ш-ш-ш, пошыкалі ў куток (пра вужоў). Хачэнь. ПОШЬІХОВА'ЦЬ зак. Пашанцаваць. Не вельмі пошыховало, нема зироботку. Хотамель. Пошыховало ему поймаць рыбы. Сямігосцічы. ПОШЫ'ЦЦА зак. Зашыцца. Пчола у стреху не пошыецца. Аздамічы. п о ш ь г ць зак. Пашыць. Летом пошыюць полога да спяць. Дварэц. Сплесці. Пошыў бочку з соломы. Хотамель. ПОШЭБЕ'НЬКАЦЦА зак. Паварушыцца, пакорпацца. Поплувуць на той бок, пошэбенъкаюцца, прыплувуць на гэты, гэто ж гусі. Дварэц. ПОШЭПТА'ЦЬ зак. Пашаптаць, загаварыць. Прыклала до зуба — як сем баб пошептало! Тураў. Такіе ўжэ паршукі булі, шо страшно, але баба пошептала, то ек i не було. М. Малешава. ГКУШЭСЦЬ ж. Пошасць. Пошесць нека напала на худобу. Аздамічы. Шчо гето за пошесць, так чухаецца свінья? Пагост. ПОЯВГЦЦА зак. З'явіцца. А бусько под Чорной градби зноў появіўса. Луткі. ПРА'БАБА ж. Прабабка. Прабаба та сто год жыла. Сямігосцічы. ПРА'ВЕДНЫ прым. Справядлівы. Змешаць грешне з праведным (прымаўка). Запясочча. ПРАВІЛЕ'Ц м. Прамое, роўнае дрэва. Ой, правілец та хвоя, вона з небом говорыць! Хотамель. ПРАВЕЛО н. 1. Рулявое вясло. Я сяду на правіло, а
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўсько, градбй, зйроботку, зявіцца, пошчаувацца, пошчэдрьгцца, пошываць, пошыцца, пошьіховаць, пошэбенькацца, пошэптаць
0 👁
 ◀  / 361  ▶