ПОЦЕ'ШЫЦЦА зак. Пацешыцца. Як бы не поцешыўca, то б повесіўса (прыказка). Старажоўцы. ПОЦЁК м. Рага, струменьчык, паток. Бачыце, екіе поцёкі на шыбках. Хачэнь. Шо это за поцёк воды? Слабо чэчэ. Старажоўцы. ПОЦІКОВА'ЦЬ зак. Пацікаваць, пасачыць. Кошка мушы поцікуе i пойдзе на двор. Луткі. ПОЦГСНУЦЬ зак. Паціснуць. Абы чуць поціс ногамі грудзі, то конь тане. Луткі. ПОЦГХУ прысл. Паціху, павольна. Шо-небудзъ корнаю поціху. Кароцічы. Памянш. п о ц і х е н ь к у. Kapoцічы. ПОЦОЛОВА'ЦЦА зак. Пацалавацца. Дзеткі, поца~ луймоса! Сямігосцічы. Квас зёжмо, а за кашку поцолуймоса (прымаўка на хрысцінах). Там жа. Паводле звычаю, кум на хрысцінах апошнім клаў частку грошай на выкуп кашы i тым самым набываў права разбіць гаршчок з кашай i пацалавацца з бабкайпавітухай. ПОЦОЛОВА'ЦЬ зак. Пацалаваць. #/c нерву раз ідзеш у лес, то трэбо поцоловац бабу сопліву: подведуц до якого пня да поцэлуй! Тураў. Поцолуй мене цепер, а я цебе заутра (прымаўка). Старажоўцы. ПОЦО'ПАЦЬ зак. Пашлёпаць, пастукаць. Я поцопала по сену палкою, коб не було вужоў. Сямурадцы. ПОЦЬГРКАЦЬ зак. Падаіць. Ідзі поцыркай корову! Аздамічы.. ПОЦКУХАЦЬ зак. Патрухаць. Вона проворнейша, то поцюхала домоў од дожджу. Верасніца. ПО'ЦЯГ, ГТОТЦЯЖ м. 1. Вяроўка або ланцуг, якім прывязваюць барану ці плуг да ярма. Аздамічы. ПОЦЯ'ГА ж. Цяга. Нема поцягі водзе. Аздамічы. ПОЦЯГА'ЦЦА незак. Пацягвацца. Прочнуўса да поцягаецца. Аздамічы. ПОЦЯГА'ЦЬ незак. 1. Павяваць. Вёцёр поцягае холодны. Аздамічы. 2. Цячы, сачыцца. Вода поцягае ў той бсрэлоз. Сямігосцічы. 3. Падцягваць. Туды ногі поцягай, бо мешаеш! Запясочча. ПОЦЯГНУЛДЦА зак. Пацягнуцца. Таке повуцейко поцягнецца осенью по земле. М. Малешава. Хмара поцягласа тудою. Луткі. ПОЦЯГНУ'ЦЬ зак. 1. Пацягнуць. Поцягла ўніз голіну от яблук. Кароцічы. 2. Выцяць, ударыць. Вон узяў тожэ да дубцом тым поцяг коня. Кароцічы
Дадатковыя словы
лўймоса, поцешыцца, поцоловацца, поцоловаць, поцопаць, поцягацца, поцягаць, поцягнуць, поціковаць
1 👁