Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

твого унука поратоваў. Мачуль. Я ж не поратую, я плаваць не умею. М. Малешава. ПОРАХОВА'ЦЦА зак. Параіцца, памеркаваць. Альтаны. ПОРАХОВА'ЦЬ зак. Падвесці рахунак. Пан так порахуе, шо шчэ вінен останесса. Хільчыцы. ПОФАЦЦА незак. Рабіць па гаспадарцы. Рано устаеш i то докулъ пораешса. Любавічы. Я коло ёго поруса, коло того города. Дварэц. ПОРВА'НЫ дзеепрым. Разарваны, падраны. Пінджачышчэ порваны наклаў да пошоў. Старажоўцы. ПОРВА'ТЫ дзеепрым. Тое ж. Так порватэ сцегно у жэрэбца, аж мясо целепаецца, воўка дзело. Пагост. ПОРВА'ЦЦА незак. Парвацца, разарвацца. У нерост, ек самка ўлезе, то лешчоў налезе столькі, шо й жак порвецца. Верасніца. Норкі пороб'яцца, да порвецца, да почнё цекці той човен. Чэрнічы. ПОРВА'ЦЬ зак. 1. Разарваць, парваць. Гледзі, бо собака порее. Хачэнь. Бувае, шо мацёра порее вбука. Луткі. Прошлый год воўкі порвалі коня да дойшоў. Любавічы. 2. Узламаць, узарваць. Як лёд порвало, то нашлі ёго. Кароцічы. Порее сенокос, ек пойдзе прорва, вурувае купіну i понесла. М. Малешава. 3. Ухапіць, схапіць. А вон шчо порваў, то й поеў. Верасніца. ПОРЖАВЕ'ЦЬ зак. Заржавець, паржавець. Поржавело ведро ужэ. Бярэжцы. ПОФКА'ЦЦА незак. Корпацца, капацца. Усе поркаюса i поркаюса коло гэтого хозяйства. Дварэц. Ека робота, так поркаецца! Аздамічы. Вот ужэ на полі гэтом поркиюцса. Запясочча. ПОРНЯ'ЦЬ, ПОРНА'ЦЬ незак. Даваць нырца. Порняе головой i доўго не віднб. Бярэжцы. Порнула у воду вутва. Мачуль. ПОРОБГЦЦА зак. 1. Зрабіцца, парабіцца. Ногі бы колоды поробяцца, ек укусіць вуж, i ходзіць не можно. Луткі. Коб наша мацер i бацько бачылі, шо тут поробілосо{ Дварэц. 2. Пабудавацца, з'явіцца. Лес узяўса i ўсе гэто поробілосо (пра хлеў, хату i інш.). Сямурадцы. ПОРОБГЦЬ зак. 1. Пачысціць (рыбу). Ты поробіла ўсю рыбу? М. Малешава. 2. Зрабіць, парабіць. А вон поробіў за тые кабанцэ вокна. Луткі. Перэвесло поробіла со лну. Дварэц. ПОРО'БЛЕНЫ дзеепрым. Зроблены, пароблены. Вокна у шпар пороблены. Луткі