ПОНО'ЗДРАНЫ прым. Наздраваты (пра хлеб). Аздамічы. ПОНО'ЗДРЫЦЦА зак. Зрабіцца наздраватым (пра хлеб). Хлеб поноздрыўса, удаўса хорошы. Аздамічы. ПОНО'С м. 1. Вывадак. Другім поносом ужэ бусько вувеўса. Хотамель. 2. Панос. Як понос, то ягоды даём. Бярэжцы. ПОНОСГЦЬ зак. 1. Панасіць. Поносяць трохі да покідаюць тэ плацье. Луткі. 2. Знасіць. Усе б гэто раней поносілі! А цепер нема кому доносіць. Луткі. 3. Хутка панесці. Аздамічы. ПОНО'СЩЬ незак. Медь панос. Нарваў бы ты ельца, ек корову поносіць, то добрэ. Запясочча. Ек целя понос'щь, то вуцегнуць з пбеса ніточку да поуяжуць на хвосціка, i дзён тры — пройдзе понос. Цераблічы. ПОНО'СКА ж. Панос. Аздамічы. ПОНОЧОВА'ЦЬ зак. Паначаваць. Поночоваў у ёгб, а потом поехаў. Аздамічы. ПО'НОЧЫ прысл. Поначы, ноччу. Ходзяць тут по ночы усякіе. Азяраны. ПОНОШЭ'НЬЕ, ПОНОШЭ'ШЕ н. Уборы. У кажном селе іншое поношэнье. Цераблічы. / ў селе меняецца поношенье. Луткі. Другі розговор i друге поношэнье. М. Малешава. Цепер зусім ужэ друге пошло поношэнье, не таке, як колісь було. Аздамічы. Поношэнія такіе гідкіе. В. Малешава. ПОНУ'РА м. i ж. Панура. Понура ні з кім не говорыць, оннб чмышэ. Аздамічы. Так, то вумеле ўсе на свецеf а так, то моўчыць, понура нейка. Сямурадцы. Нашчо вам гэта понура? Моўчыць yce. Луткі. ПОНУФЫ прым. Пануры, панылы. Чого ты такі понуры? M. Малешава. Понуры чоловек як звер. Хотамель. ПОНУФЫСТЫ прым. Toe ж. Его бацько такі понурысты, зроду не даў «здрастуйце». Сямурадцы. ПОНУФЫЦЦА незак. Панурыцца. Понурыўса, шо ŭ вочэй не подыме. Хільчыцы. ПОНУФЫШЧЭ н. Панура. От понурышчэ, не зние, шчо зробіць, косіць i то не ўмее. Пагост. ПОНЧО'ХА ж. Панчоха. Пчола крозь пончоху прокусіц. Запясочча. Пончохі потопталіса. Бярэжцы. ПОНЮХО'УВАЦЬ незак. Нюхаць, прынюхвацца. Ідзе i понюхоўвае. Аздамічы. ПОНЯ'ТЛІВЬІ прым. Кемлівы, панятлівы. Але така понятліва була! Сямігосцічы
Дадатковыя словы
бўсько, вўмеле, знйе, зрбду, поноздраны, поноздрыцца, поноска, поносщь, поночоваць, поночы, поношэше, пончбху, пончоха, понюхоуваць, понятлівьі, прокў
3 👁