Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ПОЗАЦІЧЭ'ПАНЫ дзеепрым. Звязаны, завязаны. Одн§ за однэ позашчэпаные, воны ўсе ў селе свое. Хачэнь. ПОЗАЦІЧЭ'ПВАЦЬ зак. Пазамыкаць. Позачыняў да позашнэпваў усіх. Дварэц. ПОЗБЕГА'ЦЬ зак. Раптоўна ўсхапіцца. Як даў навотвіль по губах, то ŭ губі позбегалі. B. Малешава. Аж на шыі позбегалі бёмбелі од сонца. Запясочча. ПОЗБІРА'ЦЦА зак. Пазбірацца, сабрацца ў вялікай колькасці. Позбіраемса на колоду, седзімб, тэй тэе брэшэ, тэй тэе. Кароцічы. ПОЗБІРА'ЦЬ зак. Пазбіраць, сабраць. Яблыка нозбіраем. Хотамель. Зробляць дооюынкі, да ўжэ усіх это позбіраюць людзей до себе. Хачэнь. ПОЗБУ'БНІВАЦЬ. зак. ГІараздувацца. Позбубнівае рыба да плуве по верху за водою. Хачэнь. ПОЗВА'ЦЬ зак. Паклікаць. Чорт чорта познаў да ў ягоды позваў (прыказка). Сямурадцы. ПОЗВО'ДЗЩЦА зак. Адысці ў нябыт, аджыць. Запясочча. ПОЗВО'ДЗЩЬ зак. Ліквідаваць паўсюдна. Шо его, того саду, позводзілі. Хачэнь. ПозводзШ крыты соломенные. Верасніца. ПОЗВО'ННЭ н. Плата за звон па нябожчыку. Украла, то дай бог, шоб поспело на позвоннэ тобе, коб ты не спожыла его (праклён). М. Малешава. ПОЗВУКА'ЦЬ зак. Папрывыкаць. Позвукалі ў хороствё жыць. Сямігосцічы. ПОЗВУЧА'ЦЬ зак. Папрывучаць. Я так іх позвучала есці. Луткі. ПОЗГНЮ'ШВАЦЬ з а к Пагнюсіць, папсаваць. Усе чысто позгнюшвалі. В. Малешава. ПОЗГО'РТАЦЬ зак. Пазгортваць. Я свое полотно посушила да ў одну сталку нозгортала. М. Малешава. ПОЗДОРОВЕ'ЦЬ зак. Паздаравець, паправіцца пасли хваробы. Да дасі воды да нап'ецца да кажэ, І поздоровёў (з казкі). В. Малешава. Кблісь казалі, коб nor здоровёла то занесу хусточку ў цэркоў на прэстол засцелю. Там жа. ПОЗДОРО'ВЩЬ зак. Д П о з д о р б ў б о ж э, Пажаданн.е здароўя за добрую справу. Поздорбу божэ цебё за песню. Запясочча. Поздороў боокэ того, шчо гетэе прыдумау.(пра пенсію для калгаснікаў). Велямічы. ytу ПОЗДОРОТКАЦЦА зак. Павітацца. Той, ша седзеў