Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ПОДТРУ'ШВАЦЦА незак. Падтрэсвацца, злёгку трэсціся. Подтрушваецца трохі, ек танцуе. Верасніца. ПОДТУ'ЛЕНЫ прым. ІІадтулены, сутулаваты. Луткі. ПОДТУЛІ'ЦЬ зак. Д П о д т у л і ц ь хв о ст (хвоста). Спалохацца, стаць асцярожным. Подтуліў хвост, ек собака, дай пошоў. Мачуль. Подтуліў хвоста, як той дрозд. Верасніца. ПОДТУ'ПНЫ прым. Марудны, непрабіўны. Подтупны, не проворны, не повороты мужчына буў. Дварэц. ПОДТЫКА'ЦЬ незак. Штурхаць. А нас бу холера подтыкае под бдкИ Запясочча. Падстаўляць, падсоўваць. Екі паганы чоловек, важку роботу не хдчэ робіць, а другіх подтыкае. Пагост. Упікаць, папракаць. Не хочу, шоб мне подтыкал! людзі за тэ. М. Малешава. ПОДТЫКНУ'ЦЦА зак. 1. Падаткнуцца, падабраць краі адзення. Подтыкнёцца, у цэркву ідучы. Запясочча. 2. Памкнуцца. Вона подтыкнуласа ко мне, да позно. М. Малешава. ПО'ДТЫЧ м. Калкі для прасушкі рыбацкай сеткі. Просты невод на подтычы вісіць, просыхае. Верасніца. ПО'ДТЫЧКА ж. Загана; тое, за што можна папракнуць. У его подтычка нейка е, дзіця ў его e. М. Малешава. ПОДУБЕ'ЦЬ зак. Адубець, акалець. Ідзі-есці, а то картоплі зусім подубёлі. М. Малешава. Рукі подубелі. Альшаны. ПОДУБІ'ЦЬ зак. Пацягиуць, павалачы. Важно понёс, ледзь подубіў. Луткі. От подубіць хворост! В. Малешава. ПОДУ'ЖАЦЬ зак. Падужаць, перамагчы. Подужаў мене брат i палку забраў. Хачэнь. ПОДУ'ЖВАЦЬ незак. Панраўляцца, здаравець. Стала седзець, подужваць от хворобы, от ціху. Дварэц. ПОДУ'ЖЭЦЬ зак. Паправіцца, паздаравець. От коб дзед подужэў трохі, то нічого i не дзержацьме (пра гаспадарку). Дварэц. Вон этого соку вупіў літру i подужаў. Тураў. Mo подужаў бу от хворобу, коб еў. Запясочча. Пошэптаў, поговорыў, той чоловек подужэў. Сямурадцы. ПОДУЗОФНІК м. Падзор. Падузорнік, екі прыложваецца на ложок i звісае до долу. Цераблічы. ПОДУ'МАЦЬ зак. Падумаць. Подумает, подумает, да перэесіса i жыць не хочэцца. Старажоўцы. Нап'ёсса воды дай подумай куды (прымаўка, пра сватанне). Любавічы