Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

збожжа. Подок у екідзень зробіць, i ў глупу ноч тры снопочкі покладзё бицько. Хотамель. 2. Воз* Лодок упау у воду, волы зацеглі. Д.-Гарадок. ПОДО'Л м. Падол (у адзенні). Рбшшэўкі на два пальцы шырочыны на подоле. Запясочча. Світкі шырокд шылі ў подолі. Верасніца. Памянш. подоло. к. I сорочка от плечэй узорамі, пёўнікамі разнымі, i ў подолку з перэтыкиньем аортною. M. Малешава. ПОДО'ЛЕЦЬ зак. Адолець, асіліць. Хто цебё подолее такую? В. Малешава. Як борэмса, то хто кого подо лее. Бярэжды. Hi вона одна не подолее, ні я, трэба ўдвох. М. Малешава. ПОДСУЛЬ 1 прысл. У даўжыню, даўжынёй. Подоль мётроў трынанцаць, ушыр — шэсць, веліка хата. Пагост. 2 прыназ. Уздоўж. Подоль загона трынанцаць шагду, ушыр— одзінанцаць, то колько ёто соток? Пагост. ПОДО'ЛЬНЫ прым. Падоўжны. Сволок — подольна дзерэвша на шулах у хлёў. Пагост. ПОДО'НКІ мн. Рэшткі. Му поедз'т, а ім подднкі остануцца. М. Малешава. Верхоўе i подонкі ў стожку — гэто ўжэ слабое сено. В. Малешава. Падонкі, асадак. Подонкі ўнізу остаюцца, у дне. Сямігосцічы, ПОДОПА'ЛЫЧЫ мн. Апалушкі. Альшаны. ПОДОПЕ'НЬКІ мн. Апенькі. Альпень. ПОДОПЕФЦІ зак. Падперці. Я сяк-так подопёр колоду. Альпень. ПОДОП'ЁРЦІСА зак. Падпердіся. Да сеў да ўжэ за столом й думае, подоп'ёрса, думае. Кароцічы. ПОДОФВАЦЬ незак, Пераворваць паўторна, мяшаць. Альшаны. ПОДОРСУЖНІК м. 1. Падарожнік, трыпутнік. Естека леченье од того подорожніка, до ваўкі кладуть. Альпень. 2. Трава спарыш. Пудорожнік — му рожок бу хвоечка е такі, россцілаюшчы. Бярэжды. Подорожнік, шчо ўецца, i тэ подорожнік, шо шьірокі — усе свінья едзяцъ. Луткі. 3. Падарожнік, вандроўнік. Бярэжды. ПОДОРО'ЖНЫ прым. Хто многа ездзіць, падарожнічае. Подорожные людзі ўсе ўмеюць. Бярэжды, Незнаёмьг, пабочны. Это подорожны чоловек, не наш. Сямігосцічы. ПОДОРО'ЖЧАЦЬ зак. Падаражадь. Багато подорожчала постройка. Сямігосцічы. ПОДОРО'ЖЫНА ж. Падарожнік, трыпутнік. Хачэль. ПОДОРО'ЖЭЦЬ зак. Падаражадь. Весной подорб: жэло м\ясо, сало. Бярэжды