Стараесса, коб далей зажацца на пожні, коб не чуць, ек плачэ тэ дзіця. Луткі. ЗАЖДА'ЦЬ зак. Дачакаць. Баба ўжэ заждала прошчурэй собе. B. Малешава. ЗАЖМЕ'НІЦЬ зак. Натрудзіць руку ў час жніва. Мачуль. ЗАЖМУРЬГЦЦА зак. Пускаць пузыры. Лінок ходзіць, зажмурыўса. Альшаны. ЗАЖ О'УВАЦЦА незак. Касмацідца. Нітка зажоўваецца, не ўкласці ў голку. Луткі. Шурпаціцца. I спіцка ў нас була дубовенька, то вона зажоўваецца. Сямурадцы. ЗАЖОУКА'ЦЬ незак. Станавіцца жоўтым. Робім, шчоб сыр зажоўкаў, жоўценькій стаў. Мачуль. ЗАЖ УРЬГЦЦА зак. Зажурыцца, засмуціцца. Зажурыўса, шо рано ожэніўса (прымаўка). Верасніца. Зажурыўса — ек божы непотрэбнік. Старажоўцы. ЗАЖ УРЭ'ЦЬ незак. Пачаць кіснуць (пра малако). Альпень. ЗАЖЫВА'ЦЬ незак. 1. Загойвацца. 3 скулы вулазіць жэрэлб, ек ёго вурвеш, то рана зажывае. В. Малешава. 2. Нажываць. Ведзьма одрыны оббегае, поле облетав — усе добра зажывае. Сямурадцы. ЗАЖЫНА'ЦЬ незак. Зажынаць. Ек зажынае, то вужне дзве жмені, да накрэст покладзе, да поседзіць, да не будзе спіна болець. Верасніца. ЗАЖЬГЦЬ зак. 1. Зазнаць гора. Шчо зажылі гора мы з ім! Цераблічы. 2. Перастаць існаваць. Зажыў брод, зарос лепехою. Луткі. ЗАЖ Э'УРАЦЬ зак. Зрыжэць. Зажэўрэла на печы дзеруга. Аздамічы. ЗАЗВОНІ'ЦЬ зак. Зазваніць. Ох, дай бог, шоб ты не пула звоноў, ек зазвоняцъ! (праклён). М. Малешава. ЗАЗДРОЧЬГЦЦА зак. Загізаваць. Заздрочыўса од зиездзі товар. Сямурадцы. ЗА'ЗГМОК м. Зазімак. Зазімок — як зіма начынаецца. Мачуль. ЗАЗІМО'УВАЦЬ незак. Заставацца на зіму. У іх не зазімбувае сено. Старажоўцы. ЗАЗІРА'ЦЬ незак. Заглядаць. Людзі ідуць по вуліцы да ў мой огород зазіраюць, вельмі ў огородзе усего багато. М. Малешава. ЗАЗІРНУ'ЦЬ зак. Заглянуць. Не зазірнуць ему ў вочы, цёмно. Мачуль
Дадатковыя словы
заждаць, зажменіць, зажоукаць, зажываць, зазвоніць, зазгмок, зазімбўвае, зазімоуваць, зазіраць, звбноў, зйездзі, оувацца, урэць, эураць
1 👁