Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 273  ▶ 
тобусы не ходзілі, то заднёвала ў тых Жытковічах. Пагост. ЗАДНЁНЫ дзеепрым. 3 устаўленым дном. Лазьбёнь заднёны. Кароцічы. ЗА'ДНІ прым. Апошні. Котора жонка зидня йдзе жаць, то ей трэ ўсім на кажном загоне крычаць помогай бог. Верасніца. Само задня дочка, то ўжэ вускрэбок. Луткі. А З а д н я ха т а. Другая частка пяцісценкі. У задней хаці ў іх окно ў Хвоёнск. Пагост. ЗА'ДНІК м. 1. Заднік. Подкладилі ў заднік бёрэсту, шоб вон быў штыўны, цвёрды, як косцяны. B. Малешава. 2. Месца на назе, вышэй пяты. Усе заднікі на ногах юбрэзала. В. Малешава. ЗАДНГЦЬ зак. 1. Уставіць дно. Кадоўб задніў. Хотамель. 2. Пачаць світаць. Толькі, задніць, пойду косіць. Кароцічы. ЗАДОЖДЖ ЬГЦЦА зак. Задажджыдца. Бувае, як задожджыцца, то ŭ жыто поросце. Пагост. ЗАДОУЖЬГЦЦА зак. Забавіцца. Задоўжыліса наши рыбакі, нема. Пагост. ЗАДРА'ЦЬ зак. Задраць, падняць. Упала i ногі задрала. Пагост. А той, другі, лежыць етак о ў куреш (паказвае як), задраў голову i за колено так о ўзяўса. Бярэжцы. ЗАДРОТОВА'ЦЦА зак. Параніцца падковамі пры бегу. Задротоваўса мой конь. Запясочча. ЗАДРОТОВА'ЦЬ зак. 1. Параніць ногі падковамі fnpa каня). Запясочча. 2. Зацягнуць дрот кабану ў лыч. Аздамічы. ЗАДРЬГПАНЫ дзеепрым. Задрыпаны, запэцканы. На горках каталіса, да ідом додому такіе задрыпаные, мокрые. M. Малешава. ЗАДРЬГПАЦЦА зак. Задрыпацца. Посюль задрыпаешса, ек ідзеш по ягоды. Хачэнь. ЗАДРЬГПАЦЬ зак. Задрыпаць. Штаны задрыпаў, як ішоў no дорозі домоў. В. Малешава. ЗАДРЭМ АЦЬ зак. Задрамаць. Села i задрэмала. Сямурадцы. ЗАДУБЕ'ЦЬ зак. Надта змерзнуць. Ужэ задубеў зусім, ходзь у хату! Кароцічы. ЗАДУВА'ЦЬ незак. Задзімаць, засыпаць. Песком поля задувае. Хільчыцы. ЗАДУ'МАНЫ прим. Задуменны. Дай бачыць, шо вон за тымі кнігамі такі задуманы. Кароцічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вўскрэбок, задротовацца, задротоваць, задубець, задуваць, зйдня, подкладйлі, тббусы
2 👁
 ◀  / 273  ▶