Луткі. H i ж ы в у н i м ё р т в у. Перапалоханы да смерці. Прыходзіць ni жива ні мертва. Запясочча. У ж ы в ў х. Жывы, пры жыцці. Усе ў жывух — восем хлдпцоў i п'яць дзёвок. Луткі. ЖЫВУ'ЛЕНЬКІ прым. Жывенечкі. Да той, як дуб, да як жывуленъкИ (пра нябожчыка). М. Малешава. ЖЫВУ'ШЧЫ, ЖЫВУ'ЧЫ прым. Жывучы. Кот жывушчы. Верасніца. Дзед даўно ўмёр, а баба живуча, жиловата. Там жа. Само чоловек жывучы над у сякого звёра. Пагост. ЖЫВУ'ШЧЭ н. Жыццё. Як на жывушчэ, то помоьаюць докторы, а як на смерць, то не поможэ i свети боже. Аздамічы. ЖЫГА'ЛО н. 1. Вожаг. Бярэжцы. 2. Жалезны пруток, завостраны з аднаго боку, швайка. Свінью колюцъ жыгалом. Пагост. ЖЬГГАЦЬ незак. Соваць. Бувало молоду везуць, то под воз солому жыгаюць. Хачэнь. От жыгаю палкою ў нору, мо ліса вужэну. Пагост. ЖЫГЕНУ'ЦЬ, ЖЭГЕНУ'ЦЬ зак. Выцяць (прутам, пугаю). От ек жыгену, то будзеш пддскаком лецець! Верасніца. Сунуць. Куда я жэгенула бумажніка, ты не бачыла? Чэрнічы. ЖЫ'ЖА ж. Агонь, апёк (у дзіцячай мове i ў размове дарослых з дзецьмі). Не лезь, бо там жижа! Запясочча. Ой, не спечы ручкі, бо будзе жижа. Луткі. ЖЬЕЖКА ж. Жыгучка. Нема нічого, крапіва одна посеена жыжка. Дварэц. Е жыжка i так прокьва. Чэрнічы. ЖЬГЗНЯ, ЖЬГЖНЯ ж. Жыццё, век. Твоя жызня прожитая, а вона ідзе проці вёку, то ей трэба. М. Малешава. Така жижня була — усе лапці носілі, й пралі, й ткалі, цэпамі молоцілі. Там жа. Колькі тое жызні! Пагост. ЖЫЛА' ж. 1. Крывяносны сасуд. Понатужваліса, аж жили на ногах поўступалі. Верасніца. Раз жилы б'юцца, то махалі. i одмаялі, ожыў. Пагост. У мого чоловека осколок на жылё буў, вон ранены буў. Хачэнь. 2. Малочная залоза (у каровы). Жила тоўста — молока богато дае корова. Запясочча. 3. Падземная крыніца, ваданосны пласт. Нейка така жыла, шо вода плоха. Запясочча. Попаў на жилу — добра вода будзе. Сямігосцічы. Пратока. У нас таке болото е, жила цягне там, не замерзав, чэчэ, слізіць. Аздамічы. Ж ыла ё