Оле? Цераблічы. Шо я не чую, докуль не спіцё? Запясочча. Докуль родзімка, дотуль вон будзе ў смоле кіпець (а байкі). Хачэнь. ДОКУМЕ'КАЦЬ зак. Дадумацца. Усе ж не докумекает зразу. Дварэц. ДОКУШ 'ЦЦА зак. Дакупіцца. Таке ўжэ дороге, шчо не докупісса. Аздамічы. ДОКУЧА'ЦЬ незак. Дакучаць. Не докучай, багато говориць — нечого слуХаць. Луткі. ДОКУ'ЧЛІВУ прым. Надакучлівы. Докучліва, бу цыганка. Альпень. ДОКУ'ЧНЫ прым. Тое ж. Докучнейша робота кросна навіваць. В. Малешава. ДОЛ м. 1. Земляная падлога. Дол буў, подлогі не було, на долу ночовалі. Сямігосцічы. Зямля, грунт. На дол упало яблуко. Сямігосцічы. Булі косы до долу. Луткі. 2. Даліна. Усімі этымі доламі ішла вода. В. Малешава. ДОЛА'ДНО прысл. Разважна, дарэчы. Доладно говорыць, хлопец толкову, кумекае головою. Аздамічы. ДОЛА'ДНЫ прым. Талковы. От доладна жонка, i на стол подасць чысто i зострдіць ycel Старажоўцы. ДОЛБА'НІЦЬ неэак. экспр. Гаварыць настойліва i доўга. Ей однэ скажэш, а вона свое долбаніць. Хачэнь. ДОЛЕГА'ЦЬ незак. Шкодзіць, быць не ў норме, тур* баваць. Нешчо ж мо ему долегуе, колі вон очэвідкі сохне. M. Малешава. Куме, скажы, шчо моей яблоні долегуе? Луткі. У левом плече долегуе, трэ з'ездзіць на просветленье. Аздамічы. Ей ужэ долегуе, шо рожаць трзба, то поехала ў Туроў. М. Малешава. Як человеку не долегае, то жыць можно. Мачуль. ДО'ЛІ прысл. На зямлі, на нізе. У нас у х)аці дзіця долі не посадзіш, вельмі холодна долоўка. Тураў. Долі сплю, на пудлозе. Бярэжцы. Ведро стаўце долі, коб не скінулосо ў колодзеж. Пагост. ДОЛІВА'ЦЬ незак. Даліваць. Навары супу i не долівай ніякою водою. Бярэжцы. ДО'ЛІК м. Раўчук; невялікая даліна. Мачуль. ДОЛЩ А'ТНЫ прым* Далікатны, высакародны. Воны вельмі долікатные, тые андыкі. Дварэц. Рыба долікатна, ее трзба добро соліць. Верасніца. ДОЛІ'НА ж. Даліна, азярына каля ракі. Перэплулі коні чэрзз доліну. Сямігосцічы. На доліні вода ўсе лето дзёржыцца. M. Малешава. Коло города ў мене доліна
Дадатковыя словы
говорйць, докумекаць, докучаць, докучліву, докучны, докўпісса, доладны, долегаць, доліваць, зездзіць
4 👁