ДОЖДЖЭ'ЧА ж. Toe ж. От дожджэча большая, на цэлы месяц занегодзіло. Альшаны. ДОЖЫВА'ЦЬ незак. Дажываць. Хай доживав той хлеў веку так. Запясочча. 1 ДОЖЫДА'ЦЬ незак. Чакаць. Хай не дожыдаюць, хай едзяць. Сямурадцы. Дожидай Петра,, то i сира з'есі (прыказка). Сямігосцічы. ДОЖЬІНА'ЦЬ незак. Дажынаць. Хвосцік жонкі дожынаюць, дзе комбаін не дожаў. Дварэц. ДОЖЬГШЦ мн. Дзень (свята) заканчэння жніва. На дожынкі робілі бороду. Луткі. Б у л i людзі колішніе, шо к дожинкам пеўня рэзалі. В. Малешава. ДОЖЬГЦЦА зак. Дажыць. Дожыласа зарэ, шо одная осталаса. Сямігосцічы. ДОЖЬГЦЬ зак. Дажыць. У нас стара дожила до дзевеносто шэсці годоў. Сямігосцічы. ДОЗІРА'ЦЬ незак. Даглядаць, глядзець. Хай народ скажэ, як я дозірала дзецей. М. Малешава. Трэба дзёцем угодзіць, шоб на старость дозіралі. Луткі. ПрофесІя вутву дозіраць у ее. Там жа. ДОЗНА'ЦЦА зак. Даведацца, устанавіць. Я дознаюса, чыйго вон загона берэ. Дварэц. ДОЗОЛЯ'ЦЬ незак. Дакучаць моцна. Не дозоляй на серцэ, помоўчы! Аздамічы. ДОЗОФ м. Догляд. У дозоры жыве короўка. Аздамічы. ДОЗОФНЫ прим. Дагледжаны. Дозорна твоя корова. Аздамічы. ДОЗОФЫЦЬ зак. Дагледзець. Трэба ж загон дозорыць. Мачуль. ДОГЦЦА незак. Даіцца. Бутто дае, доіцца, i вот походзіць у плузі —ўсе, ўжэ молока не дасць ніяк. Пагоет. ДОГЦЬ незак. Даіць. Як ты доіш, шо ў цебе пены нема? Луткі. У колхоз у доярэ пошлі мушчыны, чоловек i жонка, да двое дояць. Дварэц. Я доіла вечку. Не було ў нас кордву, а дзеці ж — воны молока хочуць. Бярэжцы. ДО'ЙКА ж. Даярка. Дочка ёго дойкою. Пагоет. ДО'ЙЛО м. Вымя ў каровы. Дойло, бі ведро, у коровы. Хотамель. У мужчины штаны шырокіе вісяць, бі дойло. Там жа. ДО'ЙНЫ прим. Дойны. Дойна корова. М. Малешава. ДОЙЦІ' зак. 1. Дайсщ. Ледво дойшла. Хотамель. 2 перан. Сканаць. У нас одзін чоловек учадзеў i дойшоў. Луткі