Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

лосозар — гушчэйша купка зорок, a коўшык — рэдзейша. Луткі. КУПА'ЙЛО, КУПА'ЛО н. Вялікі касцёр, разведзены на полі, у лесе (у тым ліку i святочны касцёр на купалле). Усе старэ неслі на купайло. Сямігосцічы. От було купайлоf як назбіраем остопкоў да запалімl Луткі. Купало робяць — зберуць остопкі, да паляць, да скачуць кроз огонь, да жаб паляць. Цераблічы. Цепер купало, заўтра Иван, чорт кідае ведзьму чэрэз баркан (з пеон!). Луткі. Л К р У Ц i Ц ь к у п а л о. Крудіць палкай з факелам. Дзеці круцяць купало. Цераблічы. ё с ць павер'е, што недапаленыя на купальным кастры атопкі трэба класці на грады, дзе пасеяны агуркі, каб яны ўрадзілі. Жаб кідалі ў купальны касцёр, бо раней лічылі, што гэта ведзьмы. КУПАЛЬНЫ ярьш. А К у п а л ь ны I в а н. Купалле. После Купального Івана молока мало даюць корову. Запясочча. КУПА'ЦЦА незак. 1. Купацца, мыцца. Сталі купацца: купаецца, купаецца, а дале як даў норца — i нема. Пагост. Ідзі купайса, нишчо тобе тые вуценята! (на качку). Дварэц. Колісь робіў собе купацца корыто. Цераблічы. Хачэнь. 2. Пералівацца, зіхацець (пра сонца). Напроціў Купального Івана сонцэ купаецца на сходзе i заход зе. Альпень. Як купаецца сонцэ на Купалного Івана, то до сонца надо покупацца, як хворы, то пройдзе. Цераблічы. КУП'Е н. зб. Купіны. Куп'е на болоці, не можно косіць. Аздамічы. Буў лес да куп*е, да на кожной купіне качка седзела. В. Малешава. КУ'ПЕНЬ ж. Грудок. Сеў воўк на купень да думав (з казкі). Аздамічы. КУПЕ'Ц м. Купец, ўскупшчык. Купец наймае гайдая, шоб вон гнаў товар куплены. Цераблічы. КУПЕ'ЦЬ, КУ'ПАЦЬ незак. Тлець. Торф не горыць полым'ем, а купее, як губка горыць. Луткі. Як сено дзе горыць, то кажуць купее. Цераблічы. Купаць. Мачуль. КУ'ПІНА ж. Купіна. Цепер роўніна — нідзе ні купіны, ні болота. Верасніца. КУ'ПІСТЫ прым. Купіністы. Там таке болото купістэ, веліке! Альпень. КУПГЦЬ незак. Купіць. Купіла ў Погосце нейку сцёпку i жыла. Хачэнь. Купіў бы село, да на грошы голо (прыказка). Сямігосцічы