мічы. К р ы к бм к р ы ч а ц ь. Крычаць нееуцішна. /(рыком крычыць тэ дзіця, як поганы ўкусіць. Луткі. КРЬГЧКА ж. Малая рачная чайка. Крычкі собіраюць чэрвей на полі за трактором. M. Малешава. Прылецелі крычкі — скідай руковіцкі (прыказка). Кароцічы. КРЬГЧКО н. Toe ж. Альшаны.Д M о p с к і' крычк o. Вялікая рачная чайка. Мачуль. КРЫ'ША ж. Дах, страха. У нас солом'яна крыша була, то образу загорэласа. Хачэнь. КРЫШАНЫ' мн. Бульбяны суп. Упорану на снёданье ў нас вельмі часто крышаны. Тураў. Ходзі есці, стары, а то похолодаюць крышаны. Пагост. Крышаноў звару з грыбамі да буду дзержаць езык за зубамі (прымаўка). Старажоўцы. КРЬГШКА ж. Кавалачак, драбочак. Тобе робяць, а ты не даеш i крышкі хлеба. Мачуль. Вон этой крышкою хлеба дорожыў. В. Малешава. Д З о б р а ць к р ы ш к і, Быць абсалютна падобным. Вот удаўса — i крышкі зобраў бацьковые! Луткі. Памянш. к р ы ш э ч к а. Коб крышэчка нідзе не пропала тое землі. М. Малешава. КРЬГШКУ прысл. Крышку. Дай крышку покоштоваць. Запясочча. Месец крышку появіўса. Хачэнь. КРЫШЬГЦЦА незак. От жолудоў хлеб крышыцца. Луткі. КРЭГЛЕ' мн. Дзіцячая гульня, падобная на гарадкі. Альшаны. КРЭЖ м. 1. Хвоя з крохкай i цвёрдай драўнінай. Бувае ў смоліні одна сторона м'якка, а друга — крэж: цьвдрда, чырвона, сыплецца, отлетав ковалком. Запясочча. 2. Краж, калода. Плавілі І шпалы i крэжы. Запясочча. Дубовы доборны крэж возілі на жэлезну дорогу. Дварэц. Шчоб ты такіх крэжоў не волочыла, шчоб по дзёцях не голосыа, як я. Луткі. КРЭ'ЖНІ прым.Д К р э ж н я в ў т в а. Качка-крыжанка. Е крэжня вутва i чырка. Дварэц. КРЭЖО'ВАТЫ прым. Кражысты. Одна сосна крэжовата, а друга бувае ліповата. Аздамічы. КРЭКТА'ЦЬ незак. Крактаць. Крэкчэ, як шо несе на плечэ. Аздамічы. I чэрэва нема, а крэкчу, а як тые, у кого чэрэво? Цераблічы. Поба, бацько, ека жаба корава! Онё крэкчэ! Бярэжцы. КРЭМІНА' ж. Баразёнка ў зубе ў каня. Еслі ечменіна ховаецца ў крэміне, то молоды конь, еслі крэміна з'елася, ужэ стары конь. Дварэц
Дадатковыя словы
зелася, крэжні, крэжоваты, крэктаць, мякка, соломяна
1 👁