верэню хорошэй, аж i сам як верэня (прыказка). Аздамічы. Д П л е с ц і к о ш э л і без спі ц. Гаварыць глупства, маніць. Хачэнь. КОШЭ'М прысл. 1. Кругом. Я огородзіў стожка кошэм. Запясочча. 2. Дубарам. Полотно, ек намокне, то стоіць кошэм. Сямурадцы. КО'ШЭНЫ дзеепрым. Кошаны. Орзш'е по канаву шчэ не кошанэ. Хачэнь. КРАВЕ'Ц м. Кравец. У краўца нема остачы, a ў слепого — здачы (прыказка). Сямігосцічы. КРА'ЖСТВО н. Крадзеж, раскраданне. Колісь онно кражство да ўбівство булоі Цераблічы. КРАІ'ЦЬ незак. Кроіць. Ліхо краіць на полдскі. Maчуль. КРАЙ m. 1. Край. По краёх поля вульё стоялі на дубфс. M. Малешава. Краем пошлі поўз доліну. Хачэнь. Дзе край неораты на полі, то там i шчавер росце. Сямурадцы. Посерэдзіне огонь, а по краёх вода кіпіць (загадка). Самовар (адгадка). 2. Бок. Зімою як с того краю дуне, то холоднб. Сямурадцы. 3. Краіна. Дзе родны край, там i куст родны (прыказка). Хачэнь. 4. npbinius. Каля, ускрай. Сяду я край стола. Луткі. Памяти. к р а е ч э к. У краечку ягоды брала. Бярэжцы. КРА'ИКА ж. Вузенькі тканы паясок. Крайне вузёнькіе, а пояс шырэйшы. Мачуль. Дзед умрэ, то І подперажуць тою крайкою. Велямічы. КРА'ЙКІ мн. Кутнія зубы ў каня. Кароцічы. КРА'ЙНІ прым. Крайні. Ужэ там І крайня хата моя. Бярэжцы. КРА'КАЦЬ незак. Кракаць. Ворона крачэ, то будзе негода (прыкмета). Бярэжцы. Вутва як знесе ейцэ, то к сёлезню плуве i крачэ. Там жа. Улез у вороны, то й крач, як воны (прыказка). Аздамічы. КРАКОВОФОН м. Груган. Альпень. КРАМ м. Крамная матэрыя. Дзе ты краму такого хорошого набрала? М. Малешава. А шо вона продав? — Да крам некі. Запясочча. КРА'МЕНЬ м. Крэмень. Крамень рэдко колі знайдзеш на нашом полі. Луткі. От гэты чоловек здорову, шчо крамень. Аздамічы. Памянш. к р а м ё н ь ч ы к. Берэ краменьчыка з губкою i крэсіво i б'е о так о. Луткі. КРАМЕНЬЧУ'К м. Моцны, здаровы хлапчук. Топчу к, краменьчук, чырвоная жычка! Любіць мене кавалер, хоць я невелічка (забаўка). Хачэнь
Дадатковыя словы
вўтва, кошэны, краика, крайкі, орзше
2 👁