духу. Мачуль. Зблытаныя ў камяк валасы, галінкі, ніткі, кудзеля i інш. Ужэ коўтун зробіўса, не рошчэшэш. M. Малешава. Коўтун росце на хвоі. Хачэнь. Зрыўнік e такі ў водзе, бы коўтун. Цераблічы. КОУТУНЕ'ЧА ж. зб. Каўтуны. В. Малешава. КОУТУ'ННІК м. Дзераза. 3 коўтунніка збіраюць порошок, як вон дозрэе, бі піл пускае. Хотамель. Коўтуннік — од коўтуна. M. Малешава. КОУТУ'ННІЦА ж. Хвароба пры каўтуне. У цебе не только коўтун, але коўтунніца. Сямігосцічы. КОУТУНЫ' мн. экспр. Валасы. Я ўзела за коўтуны да пул вубіла б з ёго! Хачэнь. КОУЦЕНУ'ЦЬ зак. Глынуць. Mo коўценом по чарцы? Аздамічы. КОУЦЕ'НЬ м. Глыток. Да там було воды ўсёго на одзін коўцень. Тураў. КОУЦКУК м. Гронка. Сліўкі віселі коўцюкамі! M. Малешава. КО'УЧА ж. Штосьці нязграбнае, бясформеннае. Ее ніколі нема на вуліцы, седзіць у хаці, ек коўча. Хачэнь. О, седзіш, абу коўча, заматана, захоўхулена! Верасніца. КО'УЧАЦЬ незак. Мусоліць. Седзіць да коўчае скорынку. Мачуль. КОУШ м. Драўляная міска з ручкай. Коўш з бакулы ў курэне буў. 3 того коўша елі. Мачуль. Коўш — то шуф~ лік закрыты. Запясочча. Ідзі прынесі два коўшэ мукі цесто ij дзежэ замесіць. Кароцічы. К°ўш доўгі з вушком. Аздамічы. Шчэ тая душа, шо ела з коўша (прыказка). Кароцічы. Ты мое жменею, а твое чорт коўшэм (прыказка). Сямігосцічы. Памянш. к о ў ш ы к. Коўшык большинство з уяпы робяць, як засохне, то робіцца рабёнькі. Чэрнічы. Коўшыка за вушко прыўязвае i ідзе на сенокос. Запясочча. КОХА'НЕЦ м. Палюбоўнік. Пусцілі собе двох коханцоў, хлопцоў. В. Малешава. У одное жонкі дак булі два коханцы. Бярэжцы. КОХА'НКА ж. Палюбоўніца. То вона коханка, но то як жэ вон вужэне, як вона мае дзіця? Аздамічы. КОХА'НОЧКА ж. Танец. Коханочку танцуюць удвух. Однэ вукручвае другу кругом себе, потом прытанцоўваюць i ў ладкі плешчуць. М. Малешава. КОХА'НО прысл. Люба. Постолы розмочу, то будзе кохано ходзіць. Хотамель
Дадатковыя словы
вўшко, коутунеча, коутуннік, коутунніца, коуценуць, коуцень, коуча, коучаць, коханец, коханочка
0 👁