КОРЧА'К м. Цвёрды нараст на тыльным баку пярэдніх ног у каня. Это корчакі называюцца, шо з боку на ногах у коня. Сямурадцы. КОРЧОВА'ТЫ прым. Прысадзісты, кусцісты. Корчоватые такіе берозы. Запясочча. Корчоваты хлопец, а хороши. В. Малешава. КОРЧОВА'ЦЬ незак. Выкарчоўваць. Кррчоваў корча, да вукопаў горшчык золота. В. Малешава. КОРЧО'УКА ж. Самагонка. От цепэр дадуць тобе за корчоўку, шо знацьмеш! Мачуль. КОФЧЫЦЬ незак. Корчыць. Ужэ мое рукі старосць корчыць. Сямурадцы. КО'РШАК м. Коршак. Той куры нема, коршак убіў. Запясочча. КОРШАКО'У прым. Ястрабіны. Коршаковых еец не едзяць, воны не малые, они велікіе, але за яйца сорок! меншые. Хачэнь. КОРЬГСЦЬ ж. Карысць, разлік, выгада. Старосць не радосць, а горб — не корысць (прыказка). Мачуль. Коль корысць — на порог подзівісь, а колі нужда — садзіс сюда (прымаўка). Мачуль. Перэпіваю козу ў доўгой лозе: поймай да корысць май (прыказка на вяселлі). В. Малешава. Од нашое Хрысці нема корысці (прыказка). Старажоўцы. КОРЬГТО н. Кдрыта. 3 дзерэва корыто. Алынаны. Памяти, к о р ы т ц э. Запясочча. КОРЬГЦЦА незак. Падпарадкоўвацца. Саджаюць на посад i сповіваюць, хто перву подсунецца, як сцягваюць наметкою молодых, той будзе век свой корыцца. Луткі. Колісь не так було: однэ одному корыцца i жывуць. Мачуль. КО'РЭНЬ м. 1. Адна расліна, адзін куст, саджанец. Ото два корэня ягрэсту; було чотыры, то порубаў зяць., Хачэнь. Саду корэнёў дванаццаць. Дварэц. 2. Корань (дрэва, зуба, грыба). Вукопаюць того дуба с корэнем. Цераблічы. Корэнь седзіць, а посерэдзіне зуб перэломаўса. Пагост. Вода хаты перэворочвала догори корэнем. В. Малешава. Памянш. к о р э н е ц, к о р э н ь ч ы к. Рві с конца, да не прырві корэнца (прыказка). Хачэнь. У краснючка будзе чорненькі корэньчык. Альпень. КОРЭ'НЬЕ н. зб. Карэнне. Звелі этэ корэнье лепехи В. Малешава. Пришло спленье — цегні за корэнье (прымаўка, пра гародніну, бульбу). Сямігосцічы
Дадатковыя словы
козў, корчоваць, корчоука, коршакоу
1 👁