ЗЯ'БКО прысл. Зябка. Упорану вушоў, то зябко було. Луткі. ЗЯ'БЛІЦЬ незак. 1. Моцна марозіць. Мороз зябліць. M. Малешава. 2. Зябліць. Поехалі зябліць, дзе жыто росло. Хачэнь. ЗЯ'ПА ж. груб. Зяпа, пашча, рот. От роскрыў зяпу! Верасніца. ЗЯПЦЕ'ЦЬ незак. Дрыжаць. Дрыгва тая зяпціць, дрыжыць. M. Малешава. ЗЯРЭ'ЦЬ зак. Здзічэць. Сад з'ярэў. Хотамель. ЗЯ'ЦЕУ прым. Зяцеў. Зяцёвуе карточкі не було. M. Малешава. ЗЯЦЬ м. Зяць. Абы зяць на порог, то цешча за пірог (прыказка). Верасніца. Хлеб — не зяць, поседзяць да з'едзяць (прыказка). Запясочча. Зяць любіць узяць, а чэшча свое плешчэ (прыказка). Хачэнь. Цесць любіць чэсць, а цешча любіць даць, а зяць любіць узяць, а брат собе хват, а сестра собе несла (прыказка). В. Малешава. Снег белы, да не сыр, зяць мілы, да не сын (прыказка). Сямігосцічы. I I I злучн. I. Зайграў, то плакаць i смеяцца хоцелосо. Пагост. У засторонку i на вушках е сена трохі. В. Малешава. Крынджола i кольбёль на поле носіла i я. Луткі. У хозяіна дзве рэчы — хороша печ i добра жонка (прымаўка). Мачуль. 2 узмацн. часц. I. I шчэ ў цебе совесць е ко мне ў хату заходзіць! Пагост. / одзін дзень не пошоў у колхоз. Верасніца. Хлеба i крышкі нема, то спекла вухвацень. В. Малешава. Огенчык так вот горыць, горыць, i больш, i больш, i больш! Бярэжцы. Зімою там ноч i ноч. Мачуль. ГБУТ, ГБУЦЬ м. 1. Птушка бугай. Ібут рогоз саджае. Вон усе гу-у-у! Луткі. Ібуць ек вугукне, бу вол. Запясочча. 2 перан. Бадояга, лодар. Ібут нічого не робіць, онно ходзіць по селу. Аздамічы. У нас на корову, велікую рогастую, кажуць ібут. М. Малешава. ГВА ж. Від лазняку. 1ва на лозу похожа. Дварэц
Дадатковыя словы
вўшоў, зедзяць, зяпцець, зярэць, зярэў, зяцеу
1 👁