Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ля. Аздамічы. Зезюля: Бярэжцы. 2. Божая кароўка, жучок. Аздамічы. Памянш. з о ў з ў л ь к а, з о ў з ю л ь к а, з ё ў з ю л ь к а, з о з ў л ь к а, з е ў з ю л ь к а, зезюльк а. Вона до Петра ўсіх б'е, тая зоўзулька, после Петра ховаецца, бо ўсе пташкі ее б'юць. Хачэнь. Зоўзюлька просле Петра ні куё. Запясочча. Посадзіш на палец ее да круцішса: зозулько-козулько, дзе будзе мой жэніх? Куды полеціць, туды I замуж пойдзеш. Луткі. О'зьмуць на руку зезюльку i кажуцъ: зезюлъка, зезюлъка, пень ці колода, скажи, якая заўтра будзе погода? (дзіцячая песенька). Талмачава. Зезулька, зёўзюлька. Бярэжцы. ЗОУСГМ прысл. Зусім. Бацько троху ўмеў чытаць, а пісаць — ані-ні, ні ў зуб, зоўсім не ўмеў. M. Малешава. 3-ПОД прыназ. 3-пад. Як даў дождж з-под похмарка! Верасніца. Крыніца була, вода выходзіла з-под корча. Альгомель. ЗРАДЗЕ'ЦЬ зак. Узрадавацца. Той дзед зрадзеў. Запясочча. ЗРА'ДОВАЦЦА зак. Toe ж. Аж серцэ зрадовалосо, як ёго побачыла. Верасніца. Такі чоловек, шо знайдзе — не зрадуецца i згубіць— не спужаецца (прымаўка). Сямігосцічы. ЗРАЗ м. Прышчэп. Трэ тэ место, дзе зраз прішчепіў, гліною замазаць, а то не прімецца. Пагост. Памянш. з p a з i к. Луткі. ЗРА'ЗУ приел. Зразу. А зразу му елі козінэ, не було молока. Бярэжцы. ЗРА'НКУ приел. Зранку. Не хвалі дня зранку, дзіця змалку (прыказка). Цераблічы. ЗРОБГЦЦА зак. 1. Зрабіцца. Можэ й свое вуценя зробіцца дзікім. Цераблічы. Ногою ступіш у жабер, нога зробіцца на баньках. Запясочча. 2. Зраўняцца ў працы. За тобою ніхто не зробіцца. Альшаны. ЗРОБГЦЬ зак. Зрабіць. Мурашкі ек зробяць муриунік, то шо там росце, то ўсыхае. В. Малешава. Шо ў вочах, тэ ў руках-— усе зробіць, ек вумулюе! Там жа. Нарыхтаваць. Зробіў тону сена, погода була добра. Сямігосцічы. Начараваць. Хоцела поменяць на целушэчку бука, да вона зробіла так, шчо той бук у сю голову побіў у хлёвё. Хачэнь. ЗРО'ДУ, ЗРСУДА прысл. Зроду. Малые вёшніцы — старые говорылі зроду. В. Малешава. Лецела цецера ўчора i цепёра, упала ў лебеду, зроду не,найду (прымаўка). Верасніца. Я зрода не плавіў лес. Аздамічы