ЗОГНА'ЦЦА зак. Сагнацца. Троха побёлеецца, як ржа зжэнёцца с полотна, Хотамель. ЗОГНА'ЦЬ зак. Сагнаць. Чотырыста душ зогналі немцы,ў цэркоў да запалілі. В. Малешава. На дзеці дома засёрдзіласа, а на тобе зло зжэну. Бярэжцы. ЗОГНГЦЬ зак, Згнісці. Вулёй зогніў. Аздамічы. Золото не зогніе. Запясочча. ЗОГНОГЦЬ зак. Загнаіць. Трава була добра, толькі загноілі ў валках. M. Малешава. ЗОГНУ'ТЫ дзеепрым. Сагнуты. Гарбуза ек корэнь зогнуты, то на насенье ўбіриюць. M. Малешава. ЗОГНУ'ЦЦА зак. Сагнуцца. Мой чоловек зогнуўса ў тры погібелі. M. Малешава. Зогнуцца бабэ, обопнуцца клеёнкамі да йдуць з тымі шанькамі на плёчах. В. Малешава. ЗОГНУ'ЦЬ зак. Сагнуць. Самого зогнула его i того сына. Сямурадцы. Шоб языка мне вогнуло, шо я не казала! Мачуль. ЗОГРЭ'ЦЬ зак. Сагрэць. Коб зогрэло, то грибу сталi бу росці. Запясочча. ЗОДРА'ЦЬ зак. 1. Здзерці. Зодраў кору да лапці сплёў. М. Малешава. 2. Узараць цаліну. Поле зарэ — зодралі сенджаць. Цераблічы. ЗОЖА'ЦЬ зак. Зжаць. Зожне хлеб да там молоціць i колоціць (пра камбайн). Аздамічы. ЗОЗВА'ЦЬ зак. Паклікаць. Зозвалі собаку ў лотку да поехалі. В. Малешава. ЗОЗРЭ'ЦЬ зак. Паспець. Коноплі зозрэлі ўжэ. Сямурадцы. ЗОЗЫВА'ЦЬ незак. Склікаць. Зозывае дзецей к собе i дзіктуе. Хачэнь. ЗОЙЦГ зак. 1. Сысці. Б'юцца кожушкі, ек зойдзе лёд. В. Малешава. Зойшоў крывёю да ўмёр. Аздамічы. 2. Узысці. Чому ж ты не прышоў, як месяц зышоў, як я цебе ждала, ці коня згубіў, ці маці не пускала (з песні). Хачэнь. ЗОЙЦГСА зак. 1. Зысціся. Лес з лесом не зойдзецца, а чоловек зойдзецца (прыказка). В. Малешава. 2. Справіцца ў хадзе, сагнацца. Хвёдорко скоро ходзіць, ніхто не можэ з ім зойціса. В. Малешава. ЗОЛА' ж. 1. Золь. Така зола на дворэ: i морозу нема, а холод. Сямігосцічы. 2. Попел. Золу беруць з печы. В. Малешава. ЗО'ЛІВЕНЬ м. Рагатун. Запясочча. i i